മാർകഃ 6:9-53

⁹മാർഗയാത്രായൈ പാദേഷൂപാനഹൗ ദത്ത്വാ ദ്വേ ഉത്തരീയേ മാ പരിധദ്വ്വം|

¹⁰അപരമപ്യുക്തം തേന യൂയം യസ്യാം പുര്യ്യാം യസ്യ നിവേശനം പ്രവേക്ഷ്യഥ താം പുരീം യാവന്ന ത്യക്ഷ്യഥ താവത് തന്നിവേശനേ സ്ഥാസ്യഥ|

¹¹തത്ര യദി കേപി യുഷ്മാകമാതിഥ്യം ന വിദധതി യുഷ്മാകം കഥാശ്ച ന ശൃണ്വന്തി തർഹി തത്സ്ഥാനാത് പ്രസ്ഥാനസമയേ തേഷാം വിരുദ്ധം സാക്ഷ്യം ദാതും സ്വപാദാനാസ്ഫാല്യ രജഃ സമ്പാതയത; അഹം യുഷ്മാൻ യഥാർഥം വച്മി വിചാരദിനേ തന്നഗരസ്യാവസ്ഥാതഃ സിദോമാമോരയോ ർനഗരയോരവസ്ഥാ സഹ്യതരാ ഭവിഷ്യതി|

¹²അഥ തേ ഗത്വാ ലോകാനാം മനഃപരാവർത്തനീഃ കഥാ പ്രചാരിതവന്തഃ|

¹³ഏവമനേകാൻ ഭൂതാംശ്ച ത്യാജിതവന്തസ്തഥാ തൈലേന മർദ്ദയിത്വാ ബഹൂൻ ജനാനരോഗാനകാർഷുഃ|

¹⁴ഇത്ഥം തസ്യ സുഖ്യാതിശ്ചതുർദിശോ വ്യാപ്താ തദാ ഹേരോദ് രാജാ തന്നിശമ്യ കഥിതവാൻ, യോഹൻ മജ്ജകഃ ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥിത അതോഹേതോസ്തേന സർവ്വാ ഏതാ അദ്ഭുതക്രിയാഃ പ്രകാശന്തേ|

¹⁵അന്യേഽകഥയൻ അയമ് ഏലിയഃ, കേപി കഥിതവന്ത ഏഷ ഭവിഷ്യദ്വാദീ യദ്വാ ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം സദൃശ ഏകോയമ്|

¹⁶കിന്തു ഹേരോദ് ഇത്യാകർണ്യ ഭാഷിതവാൻ യസ്യാഹം ശിരശ്ഛിന്നവാൻ സ ഏവ യോഹനയം സ ശ്മശാനാദുദതിഷ്ഠത്|

¹⁷പൂർവ്വം സ്വഭ്രാതുഃ ഫിലിപസ്യ പത്ന്യാ ഉദ്വാഹം കൃതവന്തം ഹേരോദം യോഹനവാദീത് സ്വഭാതൃവധൂ ർന വിവാഹ്യാ|

¹⁸അതഃ കാരണാത് ഹേരോദ് ലോകം പ്രഹിത്യ യോഹനം ധൃത്വാ ബന്ധനാലയേ ബദ്ധവാൻ|

¹⁹ഹേരോദിയാ തസ്മൈ യോഹനേ പ്രകുപ്യ തം ഹന്തുമ് ഐച്ഛത് കിന്തു ന ശക്താ,

²⁰യസ്മാദ് ഹേരോദ് തം ധാർമ്മികം സത്പുരുഷഞ്ച ജ്ഞാത്വാ സമ്മന്യ രക്ഷിതവാൻ; തത്കഥാം ശ്രുത്വാ തദനുസാരേണ ബഹൂനി കർമ്മാണി കൃതവാൻ ഹൃഷ്ടമനാസ്തദുപദേശം ശ്രുതവാംശ്ച|

²¹കിന്തു ഹേരോദ് യദാ സ്വജന്മദിനേ പ്രധാനലോകേഭ്യഃ സേനാനീഭ്യശ്ച ഗാലീൽപ്രദേശീയശ്രേഷ്ഠലോകേഭ്യശ്ച രാത്രൗ ഭോജ്യമേകം കൃതവാൻ

²²തസ്മിൻ ശുഭദിനേ ഹേരോദിയായാഃ കന്യാ സമേത്യ തേഷാം സമക്ഷം സംനൃത്യ ഹേരോദസ്തേന സഹോപവിഷ്ടാനാഞ്ച തോഷമജീജനത് തതാ നൃപഃ കന്യാമാഹ സ്മ മത്തോ യദ് യാചസേ തദേവ തുഭ്യം ദാസ്യേ|

²³ശപഥം കൃത്വാകഥയത് ചേദ് രാജ്യാർദ്ധമപി യാചസേ തദപി തുഭ്യം ദാസ്യേ|

²⁴തതഃ സാ ബഹി ർഗത്വാ സ്വമാതരം പപ്രച്ഛ കിമഹം യാചിഷ്യേ? തദാ സാകഥയത് യോഹനോ മജ്ജകസ്യ ശിരഃ|

²⁵അഥ തൂർണം ഭൂപസമീപമ് ഏത്യ യാചമാനാവദത് ക്ഷണേസ്മിൻ യോഹനോ മജ്ജകസ്യ ശിരഃ പാത്രേ നിധായ ദേഹി, ഏതദ് യാചേഽഹം|

²⁶തസ്മാത് ഭൂപോഽതിദുഃഖിതഃ, തഥാപി സ്വശപഥസ്യ സഹഭോജിനാഞ്ചാനുരോധാത് തദനങ്ഗീകർത്തും ന ശക്തഃ|

²⁷തത്ക്ഷണം രാജാ ഘാതകം പ്രേഷ്യ തസ്യ ശിര ആനേതുമാദിഷ്ടവാൻ|

²⁸തതഃ സ കാരാഗാരം ഗത്വാ തച്ഛിരശ്ഛിത്വാ പാത്രേ നിധായാനീയ തസ്യൈ കന്യായൈ ദത്തവാൻ കന്യാ ച സ്വമാത്രേ ദദൗ|

²⁹അനനതരം യോഹനഃ ശിഷ്യാസ്തദ്വാർത്താം പ്രാപ്യാഗത്യ തസ്യ കുണപം ശ്മശാനേഽസ്ഥാപയൻ|

³⁰അഥ പ്രേഷിതാ യീശോഃ സന്നിധൗ മിലിതാ യദ് യച് ചക്രുഃ ശിക്ഷയാമാസുശ്ച തത്സർവ്വവാർത്താസ്തസ്മൈ കഥിതവന്തഃ|

³¹സ താനുവാച യൂയം വിജനസ്ഥാനം ഗത്വാ വിശ്രാമ്യത യതസ്തത്സന്നിധൗ ബഹുലോകാനാം സമാഗമാത് തേ ഭോക്തും നാവകാശം പ്രാപ്താഃ|

³²തതസ്തേ നാവാ വിജനസ്ഥാനം ഗുപ്തം ഗഗ്മുഃ|

³³തതോ ലോകനിവഹസ്തേഷാം സ്ഥാനാന്തരയാനം ദദർശ, അനേകേ തം പരിചിത്യ നാനാപുരേഭ്യഃ പദൈർവ്രജിത്വാ ജവേന തൈഷാമഗ്രേ യീശോഃ സമീപ ഉപതസ്ഥുഃ|

³⁴തദാ യീശു ർനാവോ ബഹിർഗത്യ ലോകാരണ്യാനീം ദൃഷ്ട്വാ തേഷു കരുണാം കൃതവാൻ യതസ്തേഽരക്ഷകമേഷാ ഇവാസൻ തദാ സ താന നാനാപ്രസങ്ഗാൻ ഉപദിഷ്ടവാൻ|

³⁵അഥ ദിവാന്തേ സതി ശിഷ്യാ ഏത്യ യീശുമൂചിരേ, ഇദം വിജനസ്ഥാനം ദിനഞ്ചാവസന്നം|

³⁶ലോകാനാം കിമപി ഖാദ്യം നാസ്തി, അതശ്ചതുർദിക്ഷു ഗ്രാമാൻ ഗന്തും ഭോജ്യദ്രവ്യാണി ക്രേതുഞ്ച ഭവാൻ താൻ വിസൃജതു|

³⁷തദാ സ താനുവാച യൂയമേവ താൻ ഭോജയത; തതസ്തേ ജഗദു ർവയം ഗത്വാ ദ്വിശതസംഖ്യകൈ ർമുദ്രാപാദൈഃ പൂപാൻ ക്രീത്വാ കിം താൻ ഭോജയിഷ്യാമഃ?

³⁸തദാ സ താൻ പൃഷ്ഠവാൻ യുഷ്മാകം സന്നിധൗ കതി പൂപാ ആസതേ? ഗത്വാ പശ്യത; തതസ്തേ ദൃഷ്ട്വാ തമവദൻ പഞ്ച പൂപാ ദ്വൗ മത്സ്യൗ ച സന്തി|

³⁹തദാ സ ലോകാൻ ശസ്പോപരി പംക്തിഭിരുപവേശയിതുമ് ആദിഷ്ടവാൻ,

⁴⁰തതസ്തേ ശതം ശതം ജനാഃ പഞ്ചാശത് പഞ്ചാശജ്ജനാശ്ച പംക്തിഭി ർഭുവി സമുപവിവിശുഃ|

⁴¹അഥ സ താൻ പഞ്ചപൂപാൻ മത്സ്യദ്വയഞ്ച ധൃത്വാ സ്വർഗം പശ്യൻ ഈശ്വരഗുണാൻ അന്വകീർത്തയത് താൻ പൂപാൻ ഭംക്ത്വാ ലോകേഭ്യഃ പരിവേഷയിതും ശിഷ്യേഭ്യോ ദത്തവാൻ ദ്വാ മത്സ്യൗ ച വിഭജ്യ സർവ്വേഭ്യോ ദത്തവാൻ|

⁴²തതഃ സർവ്വേ ഭുക്ത്വാതൃപ്യൻ|

⁴³അനന്തരം ശിഷ്യാ അവശിഷ്ടൈഃ പൂപൈ ർമത്സ്യൈശ്ച പൂർണാൻ ദ്വദശ ഡല്ലകാൻ ജഗൃഹുഃ|

⁴⁴തേ ഭോക്താരഃ പ്രായഃ പഞ്ച സഹസ്രാണി പുരുഷാ ആസൻ|

⁴⁵അഥ സ ലോകാൻ വിസൃജന്നേവ നാവമാരോഢും സ്വസ്മാദഗ്രേ പാരേ ബൈത്സൈദാപുരം യാതുഞ്ച ശ്ഷ്യിाൻ വാഢമാദിഷ്ടവാൻ|

⁴⁶തദാ സ സർവ്വാൻ വിസൃജ്യ പ്രാർഥയിതും പർവ്വതം ഗതഃ|

⁴⁷തതഃ സന്ധ്യായാം സത്യാം നൗഃ സിന്ധുമധ്യ ഉപസ്ഥിതാ കിന്തു സ ഏകാകീ സ്ഥലേ സ്ഥിതഃ|

⁴⁸അഥ സമ്മുഖവാതവഹനാത് ശിഷ്യാ നാവം വാഹയിത്വാ പരിശ്രാന്താ ഇതി ജ്ഞാത്വാ സ നിശാചതുർഥയാമേ സിന്ധൂപരി പദ്ഭ്യാം വ്രജൻ തേഷാം സമീപമേത്യ തേഷാമഗ്രേ യാതുമ് ഉദ്യതഃ|

⁴⁹കിന്തു ശിഷ്യാഃ സിന്ധൂപരി തം വ്രജന്തം ദൃഷ്ട്വാ ഭൂതമനുമായ രുരുവുഃ,

⁵⁰യതഃ സർവ്വേ തം ദൃഷ്ട്വാ വ്യാകുലിതാഃ| അതഏവ യീശുസ്തത്ക്ഷണം തൈഃ സഹാലപ്യ കഥിതവാൻ, സുസ്ഥിരാ ഭൂത, അയമഹം മാ ഭൈഷ്ട|

⁵¹അഥ നൗകാമാരുഹ്യ തസ്മിൻ തേഷാം സന്നിധിം ഗതേ വാതോ നിവൃത്തഃ; തസ്മാത്തേ മനഃസു വിസ്മിതാ ആശ്ചര്യ്യം മേനിരേ|

⁵²യതസ്തേ മനസാം കാഠിന്യാത് തത് പൂപീയമ് ആശ്ചര്യ്യം കർമ്മ ന വിവിക്തവന്തഃ|

⁵³അഥ തേ പാരം ഗത്വാ ഗിനേഷരത്പ്രദേശമേത്യ തട ഉപസ്ഥിതാഃ|