21امّا از اَنکی چوطو اَنه چشمأن بازه بوسته و یا کی اونه چشمأنه وأکوده، اَمأن نأنیم. از خودش وَورسید. اون خودش بالغه و خودش دربارهیه خودش تأنه گب بزنه.»
22اَشأن بخاطره اَن اَطو گفتیدی، چونکی از حاکمأنه یهود ترسهییدی. چونکی حاکمأنه یهود همدست بوبوسته بید هر کسی کی اعتراف بوکونه عیسی هو مسیحه، اونه از کنیسه بیرونه کونید.
23بخاطره اَن بو کی اونه پئر و مار بوگفتیدی، «خودش بالغه و از خودش وَورسید.»
24پس ایبارِ دیگر او مردی کی قبلاً کور بو، دوخوأدیدی و اونه بوگفتیدی: «در حضوره خدا بوگو کی حقیقته گی. اَمأن دأنیم کی اون مردی گناهکاره!»
25جواب بده: «اون گناهکار ایسه یا نییه نأنم. ایچییه دأنم کی کور بوم ولی الأن دینم!»
26وَورسهییدی: «تی اَمره چی بوکوده؟ چوطو تی چشمأنه بازه کوده؟»
27جواب بده: «من کی شمره بوگفتم، ولی شومأن گوش ندَییدی، چره خوأییدی دوباره بیشنَوید؟ مگر شومأنم خوأییدی اونه شاگرد بیبید؟»
28اوشأن اونه فحش بدَییدی و بوگفتیدی: «تو خودت اونه شاگردی! اَمأن موسی شاگردیم!
29اَمأن دأنیم کی خدا موسی اَمره حرف بزه. امّا نأنیم اَ شخص کویهشینه.»
30او مرد در جوابه اوشأن بوگفته: «جایه تعجبه در حالی کی می چشمأنه بازه کوده، نأنیدی از کویه بَمو!
31ولی اَمأن دأنیم کی خدا گناهکارأنه دعایه نیشنَوه، امّا اگر کسی خداترس ببه و اونه خوأستهیه انجام بده، خدا اونه دعایه ایشنَوه.
32از بنیاده عالم تا الأن کسی نیشنَوسته اینفر کوره مادرزاده چشمأنه بازه کوده بی.