3یهودیهیه ترکه کوده و ایبارِ دیگر به طرفه جلیل بوشو.
4و بأیستی از سامره ردّه بوسته بی.
5پس به ایتأ شهر از سامره کی اونه نام سوخار بو، فَرسه؛ نزدیکه او تیکه زمینی کی یعقوب خو پسر یوسفه فده بو.
6یعقوبه چاه اویه نَهه بو و عیسی کی از سفر خسته بوسته بو، چایه کنار بینیشته. حدوداً ساعت دوازده ظهر بو.
7در اَ وخت زنی از مردمأنه سامره آب فکشنه وستی بَمو. عیسی اونه بوگفته: «ایپچه آب مره فدن.»
8او وخت اونه شاگردأن بوشو بید شهر، غذا تهیه بوکونید.
9زن اونه بوگفته: «چوطو تو کی یهودی ایسی، از من کی ایتأ زنه سامرییم، آب خوأیی؟» چونکی یهودیأن سامریأنه اَمره هیچ معاشرتی نأشتیدی.
10عیسی در جواب بوگفته: «اگر بخششه خدایه بدأنستی بی و دأنستی کی چه کسی از تو آب خوأیه، تو خودت از اون خوأستی تره آبه روانی کی حیات بخشه، عطا بوکونه.»
11زن اونه بوگفته: «ای سرور، سطل نأری و چایم خیلی گوده، پس آبه روانَ از کویه اَوری؟