11عیسی بوگفته: «هیچ قدرتی بر من نأشتی، مگر اینکه از بوجور، فیگیفته بی ولی گناهه اونی کی مره به تو تسلیم بوکوده از تو بیشتره.»
12بعد از اون، پیلاتُس سعی بوکوده کی اونه آزاده کونه، امّا یهودیأن فریاد زهییدی و گفتیدی: «اگر اَ مردَ آزاده کونی، قیصرِ دوست نییی! هر کی ادعایه پادشاهی کونه، به ضده قیصر حرف زنه.»
13وختی پیلاتُس اَ حرفأنه بیشنَوسته، عیسایه بیرون بأورده و خودش بر مسنده داوری بینیشته، در محلی کی به «سنگه فرش» معروف بو و به زبانه عبرانیأن «جَبّاتا» گفتیدی.
14او روز، روزِ «تهیه» عیده پِسَخ بو و ظهر نزدیک بو. پیلاتُس یهودیأنه بوگفته: «اَنه شیمی پادشاه!»
15اوشأن فریاد بزهییدی: «اونه از میأن اوسَن! اونه از میأن اوسَن. اونه مصلوبه کون!» پیلاتُس بوگفته: «آیا شیمی پادشایه مصلوبه کونم؟» سرأنه کاهنأن جواب بدَییدی: «اَمأن پادشاهی جز قیصر نأریم.»
16سر آخر پیلاتُس عیسایه به اوشأن بیسپرده تا اونه مصلوبه کونید. اون وخت عیسایه بیگیفتیدی و ببردیدی.
17عیسی صلیب به دوش بیرون بوشو، به سمته محلی به نامِ جمجمه کی به زبانه عبرانیأن جُلجُتا خوأنده به.