Чөл-баявандики сәпәр 8

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

¹Пәрвәрдигар Мусаға сөз қилип: —

²Сән Һарунға: «Сән чирақлар яқидиған чағда йәттә чирақниң һәммиси чирақданниң алдини йорутидиған болсун» дәп ейтип қой, — деди.

³Һарун шундақ қилди; у чирақдан үстидики чирақларниң һәммисини яндуруп, худди Пәрвәрдигарниң Мусаға ейтқинидәк, чирақ нурини чирақданниң алдини йорутидиған қилип қойди.

⁴Чирақданниң ясилиши мундақ: у алтундин болқа билән соқуп ясалған, путидин гүллиригичә болқа билән соқуп чиқирилған. Пәрвәрдигар Мусаға көрсәткән нусхидәк, у чирақданни шундақ ясатти.

⁵Пәрвәрдигар Мусаға мундақ деди: —

⁶Сән Исраилларниң ичидин Лавийларни таллап чиқип паклиғин.

⁷Уларни паклаш үчүн уларға мундақ қил: «кафарәт сүйи»ни уларниң бәдинигә чачқин; андин улар өзлири пүтүн бәдинини устура билән чүшүрсун, кийимлирини жуюп өзини пак қилсун.

⁸Андин кейин улар бир топақ билән шуниңға қошуп ашлиқ һәдийәсини, йәни зәйтун мейи иләштүрүлгән есил унни кәлтүрсун; сән гуна қурбанлиғи үчүн йәнә бир топақни кәлтүр.

⁹Сән Лавийларни җамаәт чедириниң алдиға кәлтүр вә пүтүн Исраил җамаитини жиғип кәл;

¹⁰Лавийларни Пәрвәрдигарниң һозуриға һазир қилғин; андин Исраиллар келип қоллирини уларниң үстигә қойсун.

¹¹Һарун Лавийларни Исраилларниң «пулаңлатма қурбанлиқ»и сүпитидә Пәрвәрдигарниң хизмитини қилсун дәп, Пәрвәрдигарға һәдийә қилсун.

¹²Лавийлар қоллирини һелиқи икки топақниң бешиға қойсун; сән бирини гуна қурбанлиғи болсун, бирини көйдүрмә қурбанлиқ болсун, Лавийлар үчүн кафарәт кәлтүрсун дәп Пәрвәрдигарға сунғин.

¹³Сән андин Лавийларни Һарун билән униң оғуллириниң алдида турғузуп, уларни пулаңлатма қурбанлиқ сүпитидә Пәрвәрдигарға һәдийә қил.

¹⁴Лавийлар Мениңки болсун дәп, сән Лавийларни әнә шу тәриқидә Исраиллардин айрип чиқ.

¹⁵Андин Лавийлар кирип җамаәт чедириниң ишлирини қилса болиду; сән уларни пакландур, уларни пулаңлатма қурбанлиқ сүпитидә һәдийә қил.

¹⁶Чүнки улар Исраиллар ичидә пүтүнләй Маңа аталған; Мениң уларни Мениңки болсун дәп таллишим уларни Исраилларниң арисида балиятқуниң тунҗа мевиси орнида қойғанлиғимдур.

¹⁷Чүнки Исраилларниң тунҗиси, мәйли у инсан яки һайван болсун, пүтүнләй Маңа тәвәдур; Мән Мисир зиминида барлиқ тунҗиларни өлтүргән күни уларни Өзүмгә муқәддәс қилип еливалған едим.

¹⁸Мениң Лавийларни у йол билән таллишим уларни Исраилларниң ичидики тунҗилириниң орнида қоюшум үчүндур.

¹⁹Вә җамаәт чедирида Исраилларниң хизмитидә болсун вә Исраилларниң гунайини тиләп кафарәт кәлтүрсун, шуниңдәк Исраиллар муқәддәс җайға йеқинлашқанда улар арисида бала-қаза чиқмисун дәп, мән Исраиллар ичидин Лавийларни Һарун билән униң оғуллириға бәрдим.

²⁰Муса, Һарун вә пүткүл Исраил җамаити Лавийларни шундақ қилди; Пәрвәрдигарниң Лавийлар тоғрилиқ Мусаға буйруғинидәк Исраиллар һәммисини беҗа кәлтүрди.

²¹Лавийлар шундақ қилип өзлирини гунадин паклап, кийим-кечәклирини жуюп пакизлиди; Һарун уларни пулаңлатма қурбанлиқ сүпитидә Пәрвәрдигарға һәдийә қилди; Һарун йәнә уларни паклашқа гунайини тиләп кафарәт қилди.

²²Андин кейин Лавийлар кирип Һарунниң алдида, шундақла униң оғуллириниң алдида, җамаәт чедири ичидики ишларни қилишқа киришти; Пәрвәрдигар Лавийлар тоғрилиқ Мусаға қандақ буйруған болса, Исраиллар уни шу бойичә беҗа кәлтүрди.

²³Пәрвәрдигар Мусаға сөз қилип мундақ деди: —

²⁴Лавийларниң вәзиписи мундақ болсун: — Жигирмә бәш яштин жуқурилири кирип җамаәт чедири ичидики ишларни қилишқа сәпкә кирсун;

²⁵әллик яшқа йәткәндин кейин сәптин чекинип шу хизмәтни қилмисун;

²⁶лекин улар җамаәт чедири ичидә қериндашлириға ярдәмлишип, уларниң һаҗәтлиридин чиқишқа болиду, амма чедирдики рәсмий вәзипидә болмисун. Лавийларниң вәзипилири һәққидә уларға әнә шундақ қил.