Spreuken 30:2-15

²Ik ben de domste van alle mensen, Ik bezit geen mensenverstand;

³Maar God heeft mij wijsheid geleerd Nu bezit ik kennis van den Heilige!

⁴Wie steeg ten hemel op, en daalde weer neer; Wie ving de wind in zijn holle hand; Wie bond het water in zijn mantel; Wie stelde de grenzen der aarde vast? Hoe is zijn naam, hoe de naam van zijn zoon? Zeg het mij, wanneer ge het weet.

⁵Elk woord van God is vertrouwd; Hij is een schild, voor wie op Hem bouwen.

⁶Voeg aan zijn woorden niets toe, Anders berispt Hij u, en blijkt ge een leugenaar.

⁷Twee dingen wil ik van U vragen, Weiger mij die niet, eer ik sterf:

⁸Onwaarheid en leugentaal, Houd ze verre van mij! Geef mij armoede noch rijkdom, Maar schenk mij het voedsel, dat ik nodig heb,

⁹Opdat ik U in mijn overvloed niet verloochene En zeggen durf: “Wie is Jahweh!” Of in mijn armoede niet tot stelen kom, En mij vergrijp aan de Naam van mijn God.

¹⁰Belaster een knecht niet bij zijn meester; Anders vloekt hij u, en boet gij ervoor.

¹¹Wee het geslacht, dat zijn vader vloekt, En zijn moeder niet eert;

¹²Het geslacht, dat zich onschuldig waant, Maar niet eens is schoongewassen van zijn vuil;

¹³Het geslacht dat uit de hoogte neerziet, En de wenkbrauwen optrekt;

¹⁴Het geslacht, met tanden als zwaarden En kiezen als messen, Om den arme van de aarde weg te vreten, En den behoeftige weg van zijn grond.

¹⁵De bloedzuiger heeft twee dochters, Ze heten: Hap, hap! Drie dingen zijn niet te verzadigen; Vier dingen zeggen nimmer: genoeg!