PROVERBIORUM 30:2-15

²Stultissimus sum virorum, et sapientia hominum non est mecum.

³Non didici sapientiam, et non novi scientiam sanctorum.

⁴Quis ascendit in cælum, atque descendit? quis continuit spiritum in manibus suis? quis colligavit aquas quasi in vestimento? quis suscitavit omnes terminos terræ? quod nomen est ejus, et quod nomen filii ejus, si nosti?

⁵Omnis sermo Dei ignitus: clypeus est sperantibus in se.

⁶Ne addas quidquam verbis illius, et arguaris, inveniarisque mendax.

⁷Duo rogavi te: ne deneges mihi antequam moriar:

⁸vanitatem et verba mendacia longe fac a me; mendicitatem et divitias ne dederis mihi: tribue tantum victui meo necessaria,

⁹ne forte satiatus illiciar ad negandum, et dicam: Quis est Dominus? aut egestate compulsus, furer, et perjurem nomen Dei mei.

¹⁰Ne accuses servum ad dominum suum, ne forte maledicat tibi, et corruas.

¹¹Generatio quæ patri suo maledicit, et quæ matri suæ non benedicit;

¹²generatio quæ sibi munda videtur, et tamen non est lota a sordibus suis;

¹³generatio cujus excelsi sunt oculi, et palpebræ ejus in alta surrectæ;

¹⁴generatio quæ pro dentibus gladios habet, et commandit molaribus suis, ut comedat inopes de terra, et pauperes ex hominibus.

¹⁵Sanguisugæ duæ sunt filiæ, dicentes: Affer, affer. Tria sunt insaturabilia, et quartum quod numquam dicit: Sufficit.