Luko 23:18-53

¹⁸Sed amase ili kriis, dirante: Forigu lin, kaj liberigu al ni Barabason;

¹⁹kiu pro ribelado farita en la urbo, kaj pro mortigo, estis ĵetita en malliberejon.

²⁰Kaj Pilato, volante liberigi Jesuon, denove parolis al ili;

²¹sed ili laŭte kriis, dirante: Krucumu, krucumu lin.

²²Kaj la trian fojon li diris al ili: Kial? kian malbonon faris ĉi tiu? mi trovis en li nenion indan je morto; mi do lin skurĝos kaj liberigos.

²³Sed ili insistis per grandaj krioj, postulante krucumi lin. Kaj iliaj krioj superfortis.

²⁴Kaj Pilato donis juĝon, ke plenumiĝu ilia postulo.

²⁵Kaj li liberigis tiun, kiu pro ribelado kaj mortigo estis ĵetita en malliberejon, kaj kiun ili postulis; sed Jesuon li transdonis al ilia volo.

²⁶Kaj kiam ili forkondukis lin, ili kaptis Simonon, Kirenanon, venantan de la kamparo, kaj metis sur lin la krucon, por porti ĝin post Jesuo.

²⁷Kaj sekvis lin granda amaso de la popolo, kaj de virinoj, kiuj ĝemis kaj lamentis pro li.

²⁸Sed Jesuo, turninte sin al ili, diris: Filinoj de Jerusalem, ne ploru pro mi, sed ploru pro vi kaj pro viaj infanoj.

²⁹Ĉar jen venas tagoj, kiam oni diros: Feliĉaj estas la senfruktaj, kaj la ventroj ne naskintaj, kaj la mamoj ne nutrintaj.

³⁰Tiam oni komencos diri al la montoj: Falu sur nin; kaj al la montetoj: Kovru nin.

³¹Ĉar se oni tiel agas en la suka ligno, kiel oni agos en la seka?

³²Kaj estis kondukataj kun li ankaŭ aliaj du, krimuloj, por esti mortigitaj.

³³Kaj kiam ili alvenis al la loko nomata Kranio, tie ili krucumis lin, kaj la krimulojn, unu dekstre kaj unu maldekstre.

³⁴Kaj Jesuo diris: Patro, pardonu ilin; ĉar ili ne scias, kion ili faras. Kaj dividante inter si liajn vestojn, ili ĵetis lotojn.

³⁵Kaj la popolo staris, rigardanta. Kaj la regantoj ankaŭ mokis lin, dirante: Aliajn li savis: li savu sin mem, se ĉi tiu estas la Kristo de Dio, la elektito.

³⁶Kaj ŝercis pri li ankaŭ la soldatoj, venante al li kaj proponante al li vinagron,

³⁷kaj dirante: Se vi estas la Reĝo de la Judoj, savu vin.

³⁸Kaj estis ankaŭ surskribo super li: ĈI TIU ESTAS LA REĜO DE LA JUDOJ.

³⁹Kaj unu el la pendigitaj krimuloj insultis lin, dirante: Ĉu vi ne estas la Kristo? savu vin kaj nin.

⁴⁰Sed la alia responde admonis lin, dirante: Ĉu vi eĉ ne timas Dion? ĉar vi estas en la sama kondamno.

⁴¹Kaj ni ja juste, ĉar ni ricevas rekompencon, merititan pro niaj faroj; sed ĉi tiu faris nenion malbonan.

⁴²Kaj li diris: Jesuo, memoru min, kiam vi venos en vian regnon.

⁴³Kaj li diris al li: Vere mi diras al vi: Hodiaŭ vi estos kun mi en Paradizo.

⁴⁴Kaj jam estis ĉirkaŭ la sesa horo, kaj fariĝis mallumo sur la tuta lando ĝis la naŭa, ĉar la sunlumo mankis;

⁴⁵kaj la kurteno de la sanktejo disŝiriĝis en la mezo.

⁴⁶Kaj kriinte per laŭta voĉo, Jesuo diris: Patro, en Viajn manojn mi transdonas mian spiriton; kaj tion dirinte, li ellasis for la spiriton.

⁴⁷Kaj kiam la centestro vidis la okazantaĵon, li gloris Dion, dirante: Ĉi tiu estis ja justulo.

⁴⁸Kaj ĉiuj homamasoj, kiuj kunvenis al ĉi tiu spektaklo, kiam ili vidis la okazintaĵojn, reiris, frapante al si la bruston.

⁴⁹Kaj ĉiuj liaj konantoj, kaj la virinoj, kiuj sekvis lin el Galileo, staris malproksime, vidante tion.

⁵⁰Kaj jen viro nomata Jozef, kiu estis konsilanto, viro bona kaj justa

⁵¹(li ne konsentis al ilia intenco kaj faro), el Arimateo, urbo de la Judoj, kiu atendis la regnon de Dio,

⁵²irinte al Pilato, petis la korpon de Jesuo.

⁵³Kaj li deprenis ĝin kaj envolvis ĝin en tolaĵo, kaj metis lin en tombo, elhakita el ŝtono, kie neniu antaŭe kuŝis.