LUCAM 18:11-24

¹¹Pharisæus stans, hæc apud se orabat: Deus, gratias ago tibi, quia non sum sicut ceteri hominum: raptores, injusti, adulteri, velut etiam hic publicanus:

¹²jejuno bis in sabbato, decimas do omnium quæ possideo.

¹³Et publicanus a longe stans, nolebat nec oculos ad cælum levare: sed percutiebat pectus suum, dicens: Deus propitius esto mihi peccatori.

¹⁴Dico vobis, descendit hic justificatus in domum suam ab illo: quia omnis qui se exaltat, humiliabitur, et qui se humiliat, exaltabitur.

¹⁵Afferebant autem ad illum et infantes, ut eos tangeret. Quod cum viderent discipuli, increpabant illos.

¹⁶Jesus autem convocans illos, dixit: Sinite pueros venire ad me, et nolite vetare eos: talium est enim regnum Dei.

¹⁷Amen dico vobis, quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer, non intrabit in illud.

¹⁸Et interrogavit eum quidam princeps, dicens: Magister bone, quid faciens vitam æternam possidebo?

¹⁹Dixit autem ei Jesus: Quid me dicis bonum? nemo bonus nisi solus Deus.

²⁰Mandata nosti: non occides; non mœchaberis; non furtum facies; non falsum testimonium dices; honora patrem tuum et matrem.

²¹Qui ait: Hæc omnia custodivi a juventute mea.

²²Quo audito, Jesus ait ei: Adhuc unum tibi deest: omnia quæcumque habes vende, et da pauperibus, et habebis thesaurum in cælo: et veni, sequere me.

²³His ille auditis, contristatus est: quia dives erat valde.

²⁴Videns autem Jesus illum tristem factum, dixit: Quam difficile, qui pecunias habent, in regnum Dei intrabunt !