Jana 13:2-25

²A gdy była wieczerza i diabeł już włożył w serce Judasza, syna Szymona Iskarioty, zamysł, aby go wydać;

³Jezus, wiedząc, że Ojciec dał wszystko w jego ręce i że od Boga wyszedł, i do Boga idzie;

⁴Wstał od wieczerzy i złożył szaty, a wziąwszy płócienny ręcznik, przepasał się.

⁵Potem nalał wody do miednicy i zaczął myć nogi uczniom, i wycierać ręcznikiem, którym był przepasany.

⁶I podszedł do Szymona Piotra, a on powiedział do niego: Panie, ty chcesz mi umyć nogi?

⁷Jezus mu odpowiedział: Tego, co ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale potem zrozumiesz.

⁸Piotr mu powiedział: Nigdy nie będziesz mył moich nóg. Jezus mu odpowiedział: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał działu ze mną.

⁹Wtedy Szymon Piotr powiedział do niego: Panie, nie tylko moje nogi, ale i ręce, i głowę.

¹⁰Jezus mu odpowiedział: Kto jest umyty, potrzebuje umyć tylko nogi, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, lecz nie wszyscy.

¹¹Wiedział bowiem, kto ma go wydać, dlatego powiedział: Nie wszyscy jesteście czyści.

¹²Gdy więc umył im nogi i wziął swoje szaty, usiadłszy znowu za stołem, powiedział do nich: Czy rozumiecie, co wam uczyniłem?

¹³Wy nazywacie mnie Nauczycielem i Panem i dobrze mówicie, bo nim jestem.

¹⁴Jeśli więc ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi i wy powinniście sobie nawzajem myć nogi.

¹⁵Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy czynili tak, jak ja wam uczyniłem.

¹⁶Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani posłaniec nie jest większy od tego, który go posłał.

¹⁷Jeśli to wiecie, będziecie błogosławieni, gdy tak uczynicie.

¹⁸Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem, ale żeby się wypełniło Pismo: Ten, który je ze mną chleb, podniósł przeciwko mnie swoją piętę.

¹⁹Teraz wam mówię, zanim to się stanie, abyście, gdy to się stanie, uwierzyli, że ja jestem.

²⁰Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego ja poślę, mnie przyjmuje, a kto mnie przyjmuje, przyjmuje tego, który mnie posłał.

²¹To powiedziawszy, Jezus wzruszył się w duchu i oświadczył: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że jeden z was mnie wyda.

²²Wtedy uczniowie spojrzeli po sobie, niepewni, o kim to mówił.

²³A jeden z jego uczniów, ten, którego Jezus miłował, położył się na piersi Jezusa.

²⁴Skinął więc na niego Szymon Piotr, aby się wypytał, kto jest tym, o którym mówił.

²⁵A on, położywszy się na piersi Jezusa, zapytał go: Panie, kto to jest?