1A Hiob tak odpowiedział:
2Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?
3Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?
4Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?
5Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.
6Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia.
7Rozciągnął północ nad pustym miejscem i ziemię zawiesił na niczym.
8Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.
9Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.
10Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.
11Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.
12Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.
13Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.
14Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?
