11جواب بده: «هیچکس، ای سرور.» عیسی اونه بوگفته: «منم تره محکوم نوکونم. بوشو، و دِ گناه نوکون.»
12پس عیسی ایبارِ دیگر مردمه اَمره حرف بزه و بفرمأسته: «من نوره دنیا ایسم، هر کی از من پیروی بوکونه، هرگز در تاریکی راه نیشه، بلکی از نوره زندگی برخوردأره به.»
13پس فَریسیأن اونه بوگفتیدی: «تو خودت، خودتهره شهادت دیهی، پس تی شهادت معتبر نییه.»
14عیسی در جوابه اوشأن بوگفته: «هرچند کی من خودم، خودمهره شهادت دهم، ولی می شهادت معتبره، چونکی دأنم از کویه بَموم و به کویه شم، امّا شومأن نأنیدی کی من از کویه بَموم و به کویه شم.
15شومأن فکره انسانی اَمره داوری کونیدی، امّا من کسیره داوری نوکونم.
16ولی اگر داورییم بوکونم، می داوری درسته، چونکی تنها نییم، بلکی پئری کی مره اوسه کوده، می اَمرهیه.
17شیمی شریعته دورون بینیویشته بو کی شهادته دوتأ شاهد معتبره.
18من خودم مره شهادت دهم و می پئرم کی مره اوسه کوده، مره شهادت دهه.»
19اون وخت از عیسی وَورسهییدی: «تی پئر کویه ایسه؟» عیسی جواب بده: «نه مره شنأسیدی نه می پئره. اگر مره شنأختیدی می پئرم شنأختیدی.»
20عیسی اَ حرفأنه زمانی کی در بیتالماله معبد تعلیم دَیی، بیان بوکوده، امّا هیچکس اونه دستگیر نوکوده چونکی اونه وخت هنوز فَنرسه بو.
21عیسی ایدفعه دیگر اوشأنه بوگفته: «من شم و شومأن می دونبال گردیدی و شیمی گناهأنه میأن میریدی. او جایی کی من شم، شومأن نتأنید بأیید.»
22پس یهودیأن بوگفتیدی: «آیا تصمیم دأره کی خوره بوکوشه کی اَطو گه: ‹او جایی کی من شم، شومأن نتأنید بأیید›؟»