4(یهودیأنه عیده پِسَخ نزدیک بو.)
5وختی عیسی نیگاه بوکوده، بیده کی گرویه زیادی اونه طرف اَمون دریدی، فیلیپُسه بوگفته: «از کویه نان بیهینیم تا اَشأن بوخورید؟»
6عیسی اَ حرفه بوگفته چون خوأستی اونه امتحان بوکونه و خودش بهتر دأنستی کی چی بوکونه.
7فیلیپُس جواب بده: «دیویست دینار نانم اوشأنه سئره نوکونه، حتی اگر هر کدامه اوشأن ایپچه نان بوخورید.» (دیویست دینار، او موقع حدوده هشت ماهه کارگره مزد بو.)
8ایتأ دیگر از شاگردأن به نامِ آندریاس کی شَمعونِ پِطرُسِ برأر بو، بوگفته:
9«ایتأ پسر بچه ایسَه کی پنجتأ نانه جو و دوتأ ماهی دأره، امّا اَن، چوطو اَ گرویه سئره کونه؟»
10عیسی بوگفته: «مردمه بینیشأنید.» اویه سبزهزار زیاد بو. او جمعیت میأن پنج هزار نفر فقط مرد بید.
11اون وخت عیسی نانه فیگیفته و شکرگزاری بوکوده و اونه شاگردأن، بین اوشأنی کی نیشته بید، تقسیم بوکودیدی، و ماهییأنه اَمرهیم هو کاره بوکوده، به اندازهیی کی خوأستیدی اوشأنه فده.
12وختی سئره بوستیدی، خو شاگردأنه بوگفته: «هر چی زیاد بَمو خوردهنانأنه جمعَ کونید تا چیزی از بین نشه.»
13پس اوشأنه جمعَ کودیدی و از باقیماندهیه او پنجتأ نانه جو کی جماعت بوخورده بید، دوازدهتأ زنبیل پُره بوسته!
14مردم با دِئنه اَ معجزه کی از عیسی ظاهره بوسته، بوگفتیدی: «راستی، راستی کی اون هو پیامبری ایسه کی بأیستی به جهان بَمو بی.»
15عیسی وختی بفهمسته کی اوشأن تصمیم دأریدی اونه به زور پادشاه بوکونید، او جایه ترکه کوده و تنهایی به کوه بوشو.
16غروب دم، اونه شاگردأن به سمته دریاچه بیزیر بَموییدی.