12وختی سئره بوستیدی، خو شاگردأنه بوگفته: «هر چی زیاد بَمو خوردهنانأنه جمعَ کونید تا چیزی از بین نشه.»
13پس اوشأنه جمعَ کودیدی و از باقیماندهیه او پنجتأ نانه جو کی جماعت بوخورده بید، دوازدهتأ زنبیل پُره بوسته!
14مردم با دِئنه اَ معجزه کی از عیسی ظاهره بوسته، بوگفتیدی: «راستی، راستی کی اون هو پیامبری ایسه کی بأیستی به جهان بَمو بی.»
15عیسی وختی بفهمسته کی اوشأن تصمیم دأریدی اونه به زور پادشاه بوکونید، او جایه ترکه کوده و تنهایی به کوه بوشو.
16غروب دم، اونه شاگردأن به سمته دریاچه بیزیر بَموییدی.
17هوا تاریک بو و عیسی هنوز اوشأنه اَمره نِیسه بو، اوشأن سوارِ قایق بوبوستیدی و به او طرفه دریاچه، به طرفه کَفَرناحوم بوشوییدی.
18امّا در اَ موقع، دریاچه بخاطره وزشه باده سختی کی اَمویی به تلاطم دکفته.
19وختی به اندازه پنج یا شیش کیلومتر پارو بزه بید، عیسایه بیدهییدی کی آبه رو راه شوئون دره و قایقه نزدیکه بوستن دره. پس هراسأنه بوستیدی.
20امّا عیسی اوشأنه بوگفته: «منم، نترسید!»
21اون وخت خوأستیدی اونه سوارِ قایق بوکونید، کی قایق هو لحظه به مقصد فَرسه.
22روزِ بعد، جماعتی کی او طرفه دریاچه ایسه بید، بفهمستیدی کی بجز ایتأ قایق، قایقه دیگری اویه ننَه بو و دأنستیدی کی عیسی خو شاگردأنه اَمره اونه سوارَ نوبوسته بو، بلکی شاگردأن تنهایی بوشو بید.
23اون وخت قایقأنه دیگری از تیبِریه بَموییدی و نزدیکه جایی فَرسهییدی کی اوشأن بعد از شکرگزاریه عیسی، نان بوخورده بید.
24وختی مردم بفهمستیدی کی نه عیسی اویه ایسه و نه اونه شاگردأن، او قایقأنه سوارَ بوستیدی و به دونباله عیسی به کَفَرناحوم بوشوییدی.