21عیسی بوگفته: «ای زن، باور بوکون زمانی فَرسه کی پئره نه اَ کوه رو عبادت کونیدی، نه اورشلیمه میأن.
22شومأن اونچییه کی نشنأسیدی عبادت کونیدی، امّا اَمأن اونچییه کی شنأسیم عبادت کونیم، چونکی نجات به وسیلهیه قومه یهود فراهم به.
23امّا زمانی اَیه و الأنم او زمان فَرسه کی عبادتکونندهیأنه حقیقی، پئره در روح و راستی عبادت کونیدی، چونکی پئر به دونباله اَجور عبادتکونندهیأن ایسه.
24خدا روحه و اونه عبادتکونندهیأن بأید اونه در روح و راستی عبادت بوکونید.»
25زن بوگفته: «دأنم کی مسیح (یعنی ‹مسح بوبوسته›) اَیه. وختی اون بأیه، همه چیزه اَمَره خبر دهه.»
26عیسی اونه بوگفته: «من کی تی اَمره حرف زِئن درم، هونم.»
27او لحظه عیسی شاگردأن از راه فَرسهییدی و از اَنکی اون ایتأ زنه اَمره حرف زِئن دوبو، تعجب بوکودیدی. امّا هیچکی وَنَورسه کی: «چی خوأیی؟» یا «چره او زنه اَمره حرف زنی؟»
28اون وخت زن خو کوزهیه جا بنَه و به شهر بوشو و مردمه بوگفته:
29«بأیید مردییه بیدینید کی هر چی کی تا الأن بوکوده بوم، مره بوگفته. آیا امکان نأره کی اون مسیح ببه؟»
30پس اوشأن از شهر بیرون بَموییدی و عیسی ورجه بوشوییدی.
31اَ میأن، شاگردأن از اون خوأهش بوکودیدی و بوگفتیدی: «اوستاد چیزی بوخور!»
32امّا عیسی اوشأنه بوگفته: «من خوراکی، خوردنهره دأرم کی شومأن از اون چیزی نأنیدی.»