19زن بوگفته: «ای سرور، دینم کی تو ایتأ نبی ایسی!
20اَمی پئرأن اَ کوه رو عبادت کودیدی، امّا شومأن یهودیأن، گیدی جایی کی بأید در اویه عبادت بوکونید، اورشلیمه.»
21عیسی بوگفته: «ای زن، باور بوکون زمانی فَرسه کی پئره نه اَ کوه رو عبادت کونیدی، نه اورشلیمه میأن.
22شومأن اونچییه کی نشنأسیدی عبادت کونیدی، امّا اَمأن اونچییه کی شنأسیم عبادت کونیم، چونکی نجات به وسیلهیه قومه یهود فراهم به.
23امّا زمانی اَیه و الأنم او زمان فَرسه کی عبادتکونندهیأنه حقیقی، پئره در روح و راستی عبادت کونیدی، چونکی پئر به دونباله اَجور عبادتکونندهیأن ایسه.
24خدا روحه و اونه عبادتکونندهیأن بأید اونه در روح و راستی عبادت بوکونید.»
25زن بوگفته: «دأنم کی مسیح (یعنی ‹مسح بوبوسته›) اَیه. وختی اون بأیه، همه چیزه اَمَره خبر دهه.»
26عیسی اونه بوگفته: «من کی تی اَمره حرف زِئن درم، هونم.»
27او لحظه عیسی شاگردأن از راه فَرسهییدی و از اَنکی اون ایتأ زنه اَمره حرف زِئن دوبو، تعجب بوکودیدی. امّا هیچکی وَنَورسه کی: «چی خوأیی؟» یا «چره او زنه اَمره حرف زنی؟»