6اونچی کی از انسان به دنیا بأیه، جسمأنییه و اونچی کی از روح به دنیا بأیه، روحانییه.
7تعجب نوکون کی بوگفتم بأید از نو به دنیا بأیید!
8باد هر جایی کی بخوأیه، حرکت کونه و اونه صدایه ایشنَوی، امّا نأنی کی از کویه اَیه و به کویه شه. هوطویه هر کسی کی از روح به دنیا بأیه.»
9نیقودیموس از اون وَورسه: «اَ چیز چوطو ممکنه؟»
10عیسی جواب بده: «تو اسرائیله معلمی و اَ چیزأنه متوجه نیبی؟
11آمین، آمین، تره گم اَمأن از اونچی کی دأنیم، حرف زنیم و اونچی کی بیدهییم، شهادت دیهیم، امّا شومأن اَمی شهادته قبول نوکونیدی.
12وختی شیمی اَمره دربارهیه اموره زمینی حرف بزم، باور نوکودیدی، چوطو باور کونیدی اگر شیمی اَمره از اموره آسمانی بگم؟
13هیچکس به آسمان بوجور نوشو، مگر اونی کی از آسمان بیزیر بَمو، یعنی انسانه پسر.
14هوطویی کی موسی بیابانه میأن ماره مجسمهیه بلنده کوده تا مردم بیدینید و از مرگ نجات پیدا بوکونید، هوطویی هم انسانه پسر بأید بلنده کوده ببه تا مردم بیدینید و نجات پیدا بوکونید.
15تا هر کسی کی به اون ایمأن بأوره، زندگییه اَبدی بدأره.
16«چونکی خدا دنیایه اونقدر محبت بوکوده کی خو یگانه پسره فده، تا هرکی به اون ایمأن بأوره هلاکه نبه، بلکی زندگییه اَبدی بدأره.
17چونکی خدا خو پسره اوسه نوکوده تا مردمه دنیایه محکوم بوکونه، بلکی اوسه کوده تا توسطه اون نجات پیدا بوکونید.
18«هرکی به اون ایمأن دأره، محکوم نیبه، امّا هرکی به اون ایمأن نأره، از هَه الأنم محکوم بوبوسته، چونکی به خدا یگانه پسره نام ایمأن نأورده.
19و محکومیت در اَنه کی نور به جهان بَمو، امّا مردم تاریکییه بیشتر از نور دوست دأشتیدی، چونکی اَشأنه کارأن بد ایسه.
20چونکی هر کسی بدی کونه، از نور نفرت دأره و نوره طرف نأیه، مبادا اونه کارأن آشکاره به و رسوا ببه.
21امّا اونی کی در راستی زندگی کونه، نوره طرف اَیه تا آشکاره به، کی خو کارأنه به یارییه خدا انجام بده.»
22بعد از اون، عیسی خو شاگردأنه اَمره به دهاته اطرافه یهودیه بوشو، اون چند روزی اویه بِیسه و مردمه تعمید بده.
23یحیایم عِیْنونِ میأن، نزدیکه سالیم، تعمید دَیی، چونکی در اویه آب زیاد بو و مردم اَموییدی و تعمید گیفتیدی.
24اون وختی بو کی یحیی هنوز به زندان دنکفته بو.
25ایدفعه بین یحیی شاگردأن و ایتأ یهودی، رسمه تطهیره وستی بحثی به وجود بَمو.
26پس یحیی ورجه بَموییدی و اونه بوگفتیدی: «اوستاد، اونی کی تی اَمره او طرفه رودِ اُردن ایسه بو و تو دربارهیه اون شهادت دَیی، الأن خودش تعمید دهه و همه اونه ورجه شیدی.»
27یحیی در جواب بوگفته: «هیچکی نتأنه چیزی به دست بأوره مگر اونکی از آسمان به اون عطا ببه.
28شومأن خودتأن شاهدید کی من بوگفتم کی من مسیح نییم، بلکی پیشاپیشه اون روانه بوبوستم.
29عروس دامادهشینه، امّا داماده رفق کی کنار ایسَه به اون گوش کونه، و از ایشنَوستنه داماده صدا، شادییه زیادی کونه. می شادییم اَطویی تکمیله بوسته.