14او روز، روزِ «تهیه» عیده پِسَخ بو و ظهر نزدیک بو. پیلاتُس یهودیأنه بوگفته: «اَنه شیمی پادشاه!»
15اوشأن فریاد بزهییدی: «اونه از میأن اوسَن! اونه از میأن اوسَن. اونه مصلوبه کون!» پیلاتُس بوگفته: «آیا شیمی پادشایه مصلوبه کونم؟» سرأنه کاهنأن جواب بدَییدی: «اَمأن پادشاهی جز قیصر نأریم.»
16سر آخر پیلاتُس عیسایه به اوشأن بیسپرده تا اونه مصلوبه کونید. اون وخت عیسایه بیگیفتیدی و ببردیدی.
17عیسی صلیب به دوش بیرون بوشو، به سمته محلی به نامِ جمجمه کی به زبانه عبرانیأن جُلجُتا خوأنده به.
18اویه اونه به صلیب بکشهییدی. اونه اَمره دو نفر دیگرم، اونه دو طرف مصلوبه کودیدی و عیسی اوشأنه میأن قرار دأشتی.
19به دستوره پیلاتُس ایتأ نیویشته اونه صلیبه جور نصب بوکودیدی، کی اونه رو بینیویشته بوبوسته بو: «عیسایه ناصری، پادشایه یهود.»
20خیلی از یهودیأن او نیویشتهیه بخوأندیدی، چون جایی کی عیسایه به صلیب بکشهییدی، نزدیک به شهر بو و او نیویشته به زبانه عبرانیأن و لاتینی و یونانی بو.
21پس سرأنه کاهنأنه یهود پیلاتُسَ بوگفتیدی: «نینیویس، ‹پادشاه یهود›، بلکی بینیویس اَ مرد بوگفته کی من پادشاه یهودم.»
22پیلاتُس جواب بده: «اونچی بینیویشتم، بینیویشتم.»
23وختی سربازأن عیسایه به صلیب بکشهییدی، اونه لیباسأنه اوسَدیدی و به چهارتأ قسمت تقسیم بوکودیدی. هر کدام ایتأ تیکه اوسَدیدی. اونه لیباسه زیرَ هم فیگیفتید. امّا او لیباس درز نأشتی، بلکی یکسره از بوجور به بیزیر ببافته بوبوسته بو.
24پس همدیگره بوگفتیدی: «اَنه تیکه تیکه نوکونیم، بلکی قرعه تَوَدیم و بیدینیم کیشین به.» اَطویی پیشگویییه کیتابه مقدّس ثابته به کی: «می لیباسأنه خوشأنه میأن تقسیم کونیدی و می لیباسأنهره قرعه تَوَدیدی.» پس سربازأن هوطو بوکودیدی.
25عیسی صلیبه نزدیکی اونه مار و اونه خألأ و مریم کْلوپاسِ زن و مریمِ مَجْدَلیّه ایسه بید.
26وختی عیسی خو مار و او شاگردییه کی دوست دأشتی و اونه کنار ایسه بو، بیده، خو ماره بوگفته: «بانو، اَنه، تی پسر!»
27بعد از اَن او شاگرده بوگفته: «اَنه، تی مار!» از او ساعت، او شاگرد، عیسی ماره خودشه خانه ببرده.
28اون وخت عیسی دأنستی کی همه چیز به انجام برسه؛ بوگفته: «تشنهیم!» به اَ خاطر بوگفته تا پیشگویییه کیتابه مقدّس ثابت ببه.
29در اویه ظرفی نَهه بو پُر از شرابه ترشیده. پس اسفنجییه به او شراب بزهییدی و بنَهییدی ایتأ شاخه سر و اونه دهأنِ ورجه ببردیدی.
30وختی عیسی شرابه بیچیشته، بوگفته: «به انجام برسه.» بعد از اون، خو سره خمه کوده و خو روحه تسلیم بوکوده.
31او روز، روزِ «تهیه» بو، و روزِ بعد، شَبّاتِ بزرگ. از اویه کی حاکمأنه یهود نخوأستیدی کی جسدأن، تا روزِ بعد صلیبه رو بمأنه، از پیلاتُس بخوأستیدی کی او سه نفره ساقِ پایه بشکنید و اوشأنه جسدأنه از صلیب بیزیر بأورید.