1هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است!
2خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.
3شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد.
4عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند.
5خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.
6خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد.
7خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.
8که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند.
9که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند.
مزامیر 147
مزامیر 147:1-9