1Бириси Йоабқа: Падишаһ Абшалом үчүн жиғлап матәм тутмақта, дәп хәвәр бәрди.
2Шуниң билән шу күндики нусрәт хәлиқ үчүн мусибәткә айланди; чүнки хәлиқ шу күнидә: Падишаһ өз оғли үчүн қайғу-һәсрәт тартиватиду, дәп аңлиди.
3У күни хәлиқ соқуштин қечип хиҗаләттә қалған адәмләрдәк, оғрилиқчә шәһәргә кирди.
4Падишаһ йүзини йепип: И, оғлум Абшалом, и Абшалом, мениң оғлум, мениң оғлум! — дәп қаттиқ аваз билән пәряд көтәрди.
5Лекин Йоаб падишаһниң өйигә кирип, униң қешиға келип: Өз җениңни, оғуллириң билән қизлириңниң җенини, аяллириңниң җени билән кенизәклириңниң җенини қутқузған һәммә хизмәткарларниң йүзини сән бүгүн хиҗаләттә қалдурдуң!
6Сән өзүңгә нәпрәтлинидиғанларни сөйисән, сени сөйидиғанларға нәпрәтлинидиғандәк қилисән! Чүнки сән бүгүн сәрдарлириңни яки хизмәткарлириңни нәзириңдә һеч нәрсә әмәс дегәндәк қилдиң! Чүнки бүгүн Абшалом тирик қелип, биз һәммимиз өлгән болсақ, нәзириңдә яхши болаттикән, дәп билип йәттим.
7Әнди чиқип хизмәткарлириңниң көңлигә тәсәллий бәргин; чүнки мән Пәрвәрдигар билән қәсәм қилимәнки, әгәр чиқмисаң, бүгүн кечә һеч адәм сениң билән қалмайду. Бу бала яшлиғиңдин тартип бүгүнки күнгичә үстүңгә чүшкән һәр қандақ баладин еғир болиду, — деди.
8Шуниң билән падишаһ чиқип дәрвазида олтарди, һәммә хәлиққә: Мана, падишаһ дәрвазида олтириду, дегән хәвәр йәткүзүлгәндә, уларниң һәммиси падишаһниң қешиға кәлди. Амма Исраиллар болса һәммиси қечип, өз өйигә қайтип кәтти.
9Әнди Исраил қәбилисидики һәммә хәлиқ ғул-ғула қилишип: Падишаһ бизни дүшмәнлиримизниң қолидин азат қилған, бизни Филистийләрниң қолидин қутқузған еди. Амма, у һазир Абшалом түпәйлидин зиминдин өзини қачуруватиду.
10Лекин биз үстимизгә падишаһ болушқа мәсиһ қилған Абшалом болса җәңдә өлди. Әнди немишкә падишаһни яндуруп елип келишкә гәп қилмайсиләр? дейишти.
11Давут падишаһ Задок билән Абиятар каһинларға адәм әвәтип: Силәр Йәһуданиң ақсақаллириға: Падишаһ мундақ дәйду: — Һәммә Исраилларниң падишаһни ордисиға қайтуруп келәйли, дейишкән тәлиплириниң һәммиси падишаһниң қулиқиға йәткән йәрдә, немишкә силәр бу ишта улардин кейин қалисиләр?
12Силәр мениң қериндашлирим, мениң әт-устиханлирим туруп, немишкә падишаһни елип келиштә һәммисидин кейин қалисиләр?! — дәңлар.
13Вә шундақла йәнә Амасағиму: Падишаһ мундақ дәйду: — Сән мениң әт-устиханлирим әмәсмусән? Әгәр сени Йоабниң орнида мениң қешимда дайим туридиған қошунниң сәрдари қилмисам, Худа мени урсун һәм униңдин артуқ җазалисун — дәңлар, — деди.
14Буниң билән у Йәһудадики адәмләрниң көңүллирини бир адәмниң көңлидәк өзигә майил қилди. Улар падишаһқа адәм маңдуруп: Сән өзүң билән һәммә хизмәткарлириң биргә йенип келиңлар, дәп хәвәр йәткүзди.
15Шуниң билән падишаһ йенип Иордан дәриясиғичә кәлди. Йәһудадики адәмләр падишаһни Иордан дәриясидин өткүзимиз дәп, падишаһниң алдиға Гилгалға барған еди.
16Баһуримдин чиққан Биняминлиқ Гераниң оғли Шимәй алдирап келип, Йәһудадики адәмләр билән чүшүп, падишаһниң алдиға чиқти.
17Шимәйгә Бинямин қәбилисидин миң адәм әгәшти; улар билән Саулниң җәмәтидә хизмәткар болған Зиба, униң он бәш оғли вә жигирмә хизмәткариму униңға қошулуп кәлди; буларниң һәммиси Иордан дәриясидин өтүп падишаһниң алдиға чиқти.
18Бир кемә падишаһниң ихтияриға қоюлуп, аилә тавабиатлирини өткүзүш үчүн уян-буян өтүп жүрәтти. Падишаһ Иордан дәриясидин өткәндә, Гераниң оғли Шимәй келип униң алдида жиқилип туруп
19падишаһқа: Ғоҗам қуллириға қәбиһлик санимиғайла; ғоҗам падишаһ Йерусалимдин чиққан күндә қуллириниң қилған қәбиһлигини әслиригә кәлтүрмигәйла; у падишаһниң көңлигә кәлмисун.
20Чүнки қуллири өзиниң гуна қилғинимни убдан билиду; шуңа мана, мән Йүсүпниң җәмәтидин һәммидин авал бүгүн ғоҗам падишаһни қарши елишқа чиқтиммән, — деди.
21Зәруияниң оғли Абишай буни аңлап: Шимәй Пәрвәрдигарниң мәсиһ қилғинини қарғиған турса, өлүмгә мәһкүм қилиниш лазим болмамду? — деди.
22Лекин Давут: И Зәруияниң оғуллири, силәрниң мениң билән немә кариңлар? Бүгүн силәр маңа қарши чиқмақчимусиләр? Бүгүнки күндә Исраилда адәмләр өлүмгә мәһкүм қилиниши керәкму? Бүгүн Исраилға падишаһ екәнлигимни билмәймәнму? — деди.
23Андин падишаһ Шимәйгә: Сән өлмәйсән, — деди. Падишаһ униңға қәсәм қилди.
24Әнди Саулниң нәвриси Мәфибошәт падишаһни қарши алғили кәлди. Падишаһ кәткән күндин тартип сақ-саламәт қайтип кәлгән күнгичә, у я путлириниң тирниқини алмиған я сақилини ясимиған вә яки кийимлирини жуймиған еди.
25У падишаһни қарши алғили Йерусалимдин кәлгәндә, падишаһ униңдин: И Мәфибошәт, немишкә мениң билән бармидиң? — дәп сориди.
26У: И, ғоҗам падишаһ, қуллири ақсақ болғачқа, ешигимни тоқуп, минип падишаһ билән биллә барай, дедим. Амма хизмәткарим мени алдап қоюпту;
27у йәнә ғоҗам падишаһиң алдида қуллириниң ғәйвитини қилди. Лекин ғоҗам падишаһ Худаниң бир пәриштисидәктур; шуниң үчүн силигә немә лайиқ көрүнсә, шуни қилғайла.
28Чүнки атамниң җәмәтиниң һәммиси ғоҗам падишаһниң алдида өлгән адәмләрдәк еди; лекин сили өз қуллирини өзлири билән һәмдәстихан болғанлар арисида қойдила; мениң падишаһниң алдида пәряд қилғили немә һәққим бар? — деди.
29Падишаһ униңға: Немишкә ишлириң тоғрисида сөзливерисән? Мениң һөкүмүм, сән билән Зиба йәрләрни бөлүшивелиңлар, — деди.
30Мәфибошәт падишаһқа: Ғоҗам падишаһ аман-есән өз өйигә кәлгәндин кейин, Зиба һәммисини алсиму разимән! — деди.
31Гилеадлиқ Барзиллайму Рогелимдин чүшүп падишаһни Иордан дәриясидин өткүзүп қоюшқа келип, падишаһ билән биллә Иордан дәриясидин өтти.
32Әнди Барзиллай хелә яшанған бир адәм болуп, сәксән яшқа киргән еди. Падишаһ Маһанаимда турған вақитта, уни қамдиған дәл мошу адәм еди; чүнки у хелә катта бир киши еди.
33Падишаһ Барзиллайға: Мениң билән барғин, мән сәндин Йерусалимда өзүмниңкидә хәвәр алимән, деди.
34Лекин Барзиллай падишаһқа: Мениң бир нәччә күнлүк өмрүм қалғанду, падишаһ билән биргә Йерусалимға барамдим?
35Қуллири сәксән яшқа кирдим. Яхши-яманни йәнә пәриқ етәләймәнму? Йәп-ичкинимниң тәмини теталамдим? Жигит нәғмичиләр билән қиз нәғмичиләрниң авазини аңлияламдим? Немишкә қуллири ғоҗам падишаға йәнә жүк болимән?
36Қуллири пәқәт падишаһни Иордан дәриясидин өткүзүп андин азрақ узитип қояй дегән; падишаһ буниң үчүн немишкә маңа шунчә шапаәт көрситидила?
37Қуллириниң өлгәндә өз шәһиримдә, атам билән анамниң қәбриниң йенида йетишим үчүн қайтип кетишигә иҗазәт бәргәйла. Әнди мана, бу йәрдә өз қуллири Кимһам бар әмәсму? У ғоҗам падишаһ билән өтүп барсун, униңға өзлиригә немә лайиқ көрүнсә шуни қилғайла, — деди.
38Падишаһ: Кимһам мениң билән өтүп барсун; саңа немә лайиқ көрүнсә униңға шуни қилай, шундақла сән мәндин һәр немә сорисаң, саңа қилимән, — деди.
39Андин хәлиқниң һәммиси Иордан дәриясидин өтти, падишаһму өтти. Андин падишаһ Барзиллайни сөйүп униңға бәхит тилиди; Барзиллай өз жутиға йенип кәтти.
40Падишаһ Гилгалға чиқти, Кимһам униң билән барди. Йәһудадики барлиқ адәмләр билән Исраилниң хәлқиниң йерими падишаһни дәриядин өткүзүп узитип қойған еди.
41Андин мана, Исраилниң барлиқ адәмлири падишаһниң қешиға келип: Немишкә қериндашлиримиз Йәһуданиң адәмлири оғрилиқчә падишаһни вә падишаһниң аилә-тавабиатлирини, шундақла Давутқа әгәшкән һәммә адәмләрни Иордан дәриясидин өткүзүшкә муйәссәр болиду? — деди.
42Йәһуданиң һәммә адәмлири Исраилниң адәмлиригә җавап берип: Чүнки падишаһ билән бизниң туққанчилиғимиз бар, немишкә бу иш үчүн биздин хапа болисиләр? Биз падишаһниңкидин бир немини йидуқму, яки у бизгә бир инъам бәрдиму? — деди.
43Исраилниң адәмлири Йәһуданиң адәмлиригә җавап берип: Қәбилә бойичә алғанда, падишаһниң он икки үлүштин они бизгә тәвәдур, силәргә нисбәтән бизниң Давут билән техиму чоңрақ бурадәрчилигимиз бар. Немишкә бизни көзгә илмайсиләр? Падишаһимизни яндуруп елип келишкә авал тәшәббус қилғанлар биз әмәсмидуқ? — деди. Амма Йәһуданиң адәмлириниң сөзлири Исраилниң адәмлириниң сөзлиридин техиму қаттиқ еди.
