ЛУКАША 23:29-45

²⁹бо надыходзяць дні, калі скажуць: дабрашчасныя няплодныя, і ўлоньні, якія не радзілі, і грудзі, якія не кармілі!

³⁰Тады скажуць гарам: упадзеце на нас! і пагоркам: накрыйце нас!

³¹бо, калі з зазелянелым дрэвам гэта робяць, дык з сухім што будзе?

³²Вялі зь Ім на сьмерць і двух зладзеяў.

³³І калі прыйшлі на месца, называнае Лобным, там укрыжавалі Яго і зладзеяў, аднаго з правага, а другога зь левага боку.

³⁴А Ісус сказаў: Войча! даруй ім, бо ня ведаюць, што робяць. І дзялілі адзежу Ягоную, кідаючы жэрабя.

³⁵І стаялі людзі і глядзелі. А насьміхаліся разам зь імі і начальнікі, кажучы: іншых ратаваў, хай уратуе Сябе Самога, калі Ён Хрыстос, выбранец Божы.

³⁶Таксама і воі глуміліся зь Яго, падыходзячы і падносячы Яму воцат

³⁷і кажучы: калі Ты Цар Юдэйскі, уратуй Сябе Самога.

³⁸І быў над Ім надпіс, напісаны словамі грэцкімі, рымскімі і гэбрэйскімі: Гэты ёсьць Цар Юдэйскі.

³⁹Адзін з павешаных зладзеяў ліхасловіў на Яго і казаў: калі Ты Хрыстос, уратуй Сябе і нас.

⁴⁰А другі наадварот сунімаў яго і казаў: ці ты не баішся Бога, калі і сам засуджаны на тое самае?

⁴¹і мы засуджаныя справядліва, бо заслужанае паводле ўчынкаў нашых прынялі; а Ён нічога благога не зрабіў.

⁴²І сказаў Ісусу: спамяні мяне, Госпадзе, калі прыйдзеш у Царства Тваё!

⁴³І сказаў яму Ісус: праўду кажу табе: сёньня ж будзеш са Мною ў раі.

⁴⁴Было ж каля шостай гадзіны дня, і зрабілася цемра па ўсёй зямлі да гадзіны дзявятай:

⁴⁵і памеркла сонца, і завеса ў храме разадралася пасярэдзіне.