Spreuken 4:2-20

²Ik prent u een gezonde leer in; Sla dus mijn lessen niet in de wind.

³Toen ik voor mijn vader nog een kind was, Een teer en enig kind onder het oog van mijn moeder,

⁴Gaf hij mij onderricht en zeide tot mij: Neem mijn woorden ter harte, Neem mijn wenken in acht, en leef;

⁵Doe wijsheid, en doe inzicht op, Vergeet mijn woorden niet, En wijk er nimmer van af!

⁶Verwaarloos haar niet, zij zal u behoeden, Als ge haar liefhebt, u beschermen.

⁷Aanvang der wijsheid is: doe wijsheid op, Doe inzicht op, zoveel ge kunt;

⁸Zij zal u verheffen, als ge haar hooghoudt, U aanzien verlenen, als ge haar omhelst;

⁹Zij vlecht om uw hoofd een sierlijke krans, En verrijkt u met een prachtige kroon!

¹⁰Luister mijn zoon, neem mijn woorden aan, Opdat ge lange jaren moogt leven.

¹¹Ik wijs u de weg van de wijsheid, Doe u de paden van het recht betreden.

¹²Gaat ge daarop, dan zal men uw tred niet belemmeren, Snelt ge daar voort, dan struikelt ge niet.

¹³Houd onverzwakt vast aan de tucht, Neem haar in acht, want zij is uw leven.

¹⁴Begeef u niet op de weg der bozen, Ga niet voort op het pad der zondaars;

¹⁵Laat ze liggen, ga er niet overheen, Mijd ze, ga ze voorbij!

¹⁶Want ze rusten niet, of ze moeten kwaad kunnen doen, Ze gaan niet slapen, eer ze iemand hebben doen struikelen;

¹⁷Ze eten het brood der boosheid, En drinken de wijn der geweldenarij.

¹⁸Maar de weg der deugdzamen is als het morgenlicht, Dat gaandeweg opklaart, tot het dag is geworden.

¹⁹De weg der bozen gelijkt op een donkere nacht, Ze weten niet, waarover ze struikelen;

²⁰Mijn zoon, schenk uw aandacht aan wat ik ga zeggen, Leg uw oor te luisteren naar mijn woorden;