Sentencoj 4:2-20

²Ĉar bonan instruon mi donis al vi; Mian leĝon ne forlasu.

³Ĉar mi estis filo de mia patro, Dorlotata kaj sola de mia patrino.

⁴Kaj li instruis min, kaj diris al mi: Via koro akceptu miajn vortojn; Observu miajn ordonojn, kaj vi vivos.

⁵Akiru saĝon, akiru prudenton; Ne forgesu, kaj ne deflankiĝu de la paroloj de mia buŝo.

⁶Ne forlasu ĝin, kaj ĝi vin gardos; Amu ĝin, kaj ĝi zorgos pri vi.

⁷La komenco de saĝo estas: akiru saĝon; Kaj por via tuta havo akiru prudenton.

⁸Ŝatu ĝin alte, kaj ĝi vin altigos; Kaj ĝi donos al vi honoron, se vi ĝin enbrakigos.

⁹Ĝi donos ĉarman ornamon al via kapo; Belan kronon ĝi donacos al vi.

¹⁰Aŭskultu, mia filo, kaj akceptu miajn vortojn; Kaj multiĝos la jaroj de via vivo.

¹¹Mi kondukos vin laŭ la vojo de saĝo; Mi irigos vin sur rekta vojstreko.

¹²Kiam vi iros, via irado ne estos malfaciligata; Kaj kiam vi kuros, vi ne falpuŝiĝos.

¹³Tenu forte la instruon, ne forlasu ĝin; Konservu ĝin, ĉar ĝi estas via vivo.

¹⁴La vojstrekon de malpiuloj ne iru, Kaj ne ekpaŝu sur la vojo de malbonuloj;

¹⁵Evitu ĝin, ne trapasu ĝin; Flankiĝu de ĝi, kaj preterpasu.

¹⁶Ĉar ili ne ekdormas, se ili ne faris malbonon; Kaj ili perdas la dorman ripozon, se ili ne pekigis;

¹⁷Ĉar ili manĝas panon de malpio Kaj trinkas vinon de krimo.

¹⁸Kaj la vojo de piuloj estas kiel lumo leviĝanta, Kiu ĉiam pli lumas ĝis plena tagiĝo.

¹⁹La vojo de malpiuloj estas kiel mallumo; Ili ne scias, je kio ili falpuŝiĝos.

²⁰Mia filo, atentu miajn vortojn; Klinu vian orelon al miaj paroloj.