11Parmeswar ke poestak me liekhal hai kie oe kasam khaaike bolies hai kie: „Ham djienda Parmeswar baatie. Sab koi hamare khaat aapan gaathie par gieriega aur boliega: ‘Aap ketana maahaan baate!’ ”
12Har ek ke Parmeswar ke aage thara hoike apane ke batjaawe ke parie.
13Ab se hamlog aapan bieswaasie bhaai-bahien ke kasoer na dewe k'hoi. Bestar hamlog sallaah karie dja koetjh na kare ke djaun se hamlog doesare ke piera dei sakab, kie to oke Jiesoe ke rasta par se hataai sakab.
14Ham Prabhoe Jiesoe se ek baatie, ohie se ham thiek se djaaniela kie ekko khaaik haraam na hai. Tabbo djab koi sotje hai kie koetjh haraam hai, tab okar khaat aise hai.
15Aur djab toe aapan iesaai bhaai ke aage koetjh khaihe djaun okar khaat haraam hai, tab toe oke doekh deihe aur pjaar na kare hai. Jaad kar kie Kriest ie bhaai khaatien bhie aapan djaan deis hai. Tab oke aapan tjaal-tjalan dwaara na gieraai de.
16Saait tore aakhie me koetjh attjha lage hai. Tabbo djab ekwan na parsand kare hai, tab bestar hai kie toe aise na kar. Tab koi koetjh kharaabie na bol sakie.
17Parmeswar ke raadj khaana piena ke nem se na dekha hai, bakie barhia tjaal-soebhaaw, sjaantie aur khoesiaalie dwaara. Aur ie sab tjiedj Pawietr Aatma dewe hai.
Roma 14
Roma 14:11-17