മാർകഃ 6:4-14

⁴തദാ യീശുസ്തേഭ്യോഽകഥയത് സ്വദേശം സ്വകുടുമ്ബാൻ സ്വപരിജനാംശ്ച വിനാ കുത്രാപി ഭവിഷ്യദ്വാദീ അസത്കൃതോ ന ഭവതി|

⁵അപരഞ്ച തേഷാമപ്രത്യയാത് സ വിസ്മിതഃ കിയതാം രോഗിണാം വപുഃഷു ഹസ്തമ് അർപയിത്വാ കേവലം തേഷാമാരോഗ്യകരണാദ് അന്യത് കിമപി ചിത്രകാര്യ്യം കർത്താം ന ശക്തഃ|

⁶അഥ സ ചതുർദിക്സ്ഥ ഗ്രാമാൻ ഭ്രമിത്വാ ഉപദിഷ്ടവാൻ

⁷ദ്വാദശശിഷ്യാൻ ആഹൂയ അമേധ്യഭൂതാൻ വശീകർത്താം ശക്തിം ദത്ത്വാ തേഷാം ദ്വൗ ദ്വൗ ജനോ പ്രേഷിതവാൻ|

⁸പുനരിത്യാദിശദ് യൂയമ് ഏകൈകാം യഷ്ടിം വിനാ വസ്ത്രസംപുടഃ പൂപഃ കടിബന്ധേ താമ്രഖണ്ഡഞ്ച ഏഷാം കിമപി മാ ഗ്രഹ്ലീത,

⁹മാർഗയാത്രായൈ പാദേഷൂപാനഹൗ ദത്ത്വാ ദ്വേ ഉത്തരീയേ മാ പരിധദ്വ്വം|

¹⁰അപരമപ്യുക്തം തേന യൂയം യസ്യാം പുര്യ്യാം യസ്യ നിവേശനം പ്രവേക്ഷ്യഥ താം പുരീം യാവന്ന ത്യക്ഷ്യഥ താവത് തന്നിവേശനേ സ്ഥാസ്യഥ|

¹¹തത്ര യദി കേപി യുഷ്മാകമാതിഥ്യം ന വിദധതി യുഷ്മാകം കഥാശ്ച ന ശൃണ്വന്തി തർഹി തത്സ്ഥാനാത് പ്രസ്ഥാനസമയേ തേഷാം വിരുദ്ധം സാക്ഷ്യം ദാതും സ്വപാദാനാസ്ഫാല്യ രജഃ സമ്പാതയത; അഹം യുഷ്മാൻ യഥാർഥം വച്മി വിചാരദിനേ തന്നഗരസ്യാവസ്ഥാതഃ സിദോമാമോരയോ ർനഗരയോരവസ്ഥാ സഹ്യതരാ ഭവിഷ്യതി|

¹²അഥ തേ ഗത്വാ ലോകാനാം മനഃപരാവർത്തനീഃ കഥാ പ്രചാരിതവന്തഃ|

¹³ഏവമനേകാൻ ഭൂതാംശ്ച ത്യാജിതവന്തസ്തഥാ തൈലേന മർദ്ദയിത്വാ ബഹൂൻ ജനാനരോഗാനകാർഷുഃ|

¹⁴ഇത്ഥം തസ്യ സുഖ്യാതിശ്ചതുർദിശോ വ്യാപ്താ തദാ ഹേരോദ് രാജാ തന്നിശമ്യ കഥിതവാൻ, യോഹൻ മജ്ജകഃ ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥിത അതോഹേതോസ്തേന സർവ്വാ ഏതാ അദ്ഭുതക്രിയാഃ പ്രകാശന്തേ|