പ്രേരിതാഃ 7:32-59

³²ഏതസ്മിൻ സമയേ, അഹം തവ പൂർവ്വപുരുഷാണാമ് ഈശ്വരോഽർഥാദ് ഇബ്രാഹീമ ഈശ്വര ഇസ്ഹാക ഈശ്വരോ യാകൂബ ഈശ്വരശ്ച, മൂസാമുദ്ദിശ്യ പരമേശ്വരസ്യൈതാദൃശീ വിഹായസീയാ വാണീ ബഭൂവ, തതഃ സ കമ്പാന്വിതഃ സൻ പുന ർനിരീക്ഷിതും പ്രഗൽഭോ ന ബഭൂവ|

³³പരമേശ്വരസ്തം ജഗാദ, തവ പാദയോഃ പാദുകേ മോചയ യത്ര തിഷ്ഠസി സാ പവിത്രഭൂമിഃ|

³⁴അഹം മിസരദേശസ്ഥാനാം നിജലോകാനാം ദുർദ്ദശാം നിതാന്തമ് അപശ്യം, തേഷാം കാതര്യ്യോക്തിഞ്ച ശ്രുതവാൻ തസ്മാത് താൻ ഉദ്ധർത്തുമ് അവരുഹ്യാഗമമ്; ഇദാനീമ് ആഗച്ഛ മിസരദേശം ത്വാം പ്രേഷയാമി|

³⁵കസ്ത്വാം ശാസ്തൃത്വവിചാരയിതൃത്വപദയോ ർനിയുക്തവാൻ, ഇതി വാക്യമുക്ത്വാ തൈ ര്യോ മൂസാ അവജ്ഞാതസ്തമേവ ഈശ്വരഃ സ്തമ്ബമധ്യേ ദർശനദാത്രാ തേന ദൂതേന ശാസ്താരം മുക്തിദാതാരഞ്ച കൃത്വാ പ്രേഷയാമാസ|

³⁶സ ച മിസരദേശേ സൂഫ്നാമ്നി സമുദ്രേ ച പശ്ചാത് ചത്വാരിംശദ്വത്സരാൻ യാവത് മഹാപ്രാന്തരേ നാനാപ്രകാരാണ്യദ്ഭുതാനി കർമ്മാണി ലക്ഷണാനി ച ദർശയിത്വാ താൻ ബഹിഃ കൃത്വാ സമാനിനായ|

³⁷പ്രഭുഃ പരമേശ്വരോ യുഷ്മാകം ഭ്രാതൃഗണസ്യ മധ്യേ മാദൃശമ് ഏകം ഭവിഷ്യദ്വക്താരമ് ഉത്പാദയിഷ്യതി തസ്യ കഥായാം യൂയം മനോ നിധാസ്യഥ, യോ ജന ഇസ്രായേലഃ സന്താനേഭ്യ ഏനാം കഥാം കഥയാമാസ സ ഏഷ മൂസാഃ|

³⁸മഹാപ്രാന്തരസ്ഥമണ്ഡലീമധ്യേഽപി സ ഏവ സീനയപർവ്വതോപരി തേന സാർദ്ധം സംലാപിനോ ദൂതസ്യ ചാസ്മത്പിതൃഗണസ്യ മധ്യസ്ഥഃ സൻ അസ്മഭ്യം ദാതവ്യനി ജീവനദായകാനി വാക്യാനി ലേഭേ|

³⁹അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാസ്തമ് അമാന്യം കത്വാ സ്വേഭ്യോ ദൂരീകൃത്യ മിസരദേശം പരാവൃത്യ ഗന്തും മനോഭിരഭിലഷ്യ ഹാരോണം ജഗദുഃ,

⁴⁰അസ്മാകമ് അഗ്രേഽഗ്രേ ഗന്തുुമ് അസ്മദർഥം ദേവഗണം നിർമ്മാഹി യതോ യോ മൂസാ അസ്മാൻ മിസരദേശാദ് ബഹിഃ കൃത്വാനീതവാൻ തസ്യ കിം ജാതം തദസ്മാഭി ർന ജ്ഞായതേ|

⁴¹തസ്മിൻ സമയേ തേ ഗോവത്സാകൃതിം പ്രതിമാം നിർമ്മായ താമുദ്ദിശ്യ നൈവേദ്യമുത്മൃജ്യ സ്വഹസ്തകൃതവസ്തുനാ ആനന്ദിതവന്തഃ|

⁴²തസ്മാദ് ഈശ്വരസ്തേഷാം പ്രതി വിമുഖഃ സൻ ആകാശസ്ഥം ജ്യോതിർഗണം പൂജയിതും തേഭ്യോഽനുമതിം ദദൗ, യാദൃശം ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ഗ്രന്ഥേഷു ലിഖിതമാസ്തേ, യഥാ, ഇസ്രായേലീയവംശാ രേ ചത്വാരിംശത്സമാൻ പുരാ| മഹതി പ്രാന്തരേ സംസ്ഥാ യൂയന്തു യാനി ച| ബലിഹോമാദികർമ്മാണി കൃതവന്തസ്തു താനി കിം| മാം സമുദ്ദിശ്യ യുഷ്മാഭിഃ പ്രകൃതാനീതി നൈവ ച|

⁴³കിന്തു വോ മോലകാഖ്യസ്യ ദേവസ്യ ദൂഷ്യമേവ ച| യുഷ്മാകം രിമ്ഫനാഖ്യായാ ദേവതായാശ്ച താരകാ| ഏതയോരുഭയോ ർമൂർതീ യുഷ്മാഭിഃ പരിപൂജിതേ| അതോ യുഷ്മാംസ്തു ബാബേലഃ പാരം നേഷ്യാമി നിശ്ചിതം|

⁴⁴അപരഞ്ച യന്നിദർശനമ് അപശ്യസ്തദനുസാരേണ ദൂഷ്യം നിർമ്മാഹി യസ്മിൻ ഈശ്വരോ മൂസാമ് ഏതദ്വാക്യം ബഭാഷേ തത് തസ്യ നിരൂപിതം സാക്ഷ്യസ്വരൂപം ദൂഷ്യമ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷൈഃ സഹ പ്രാന്തരേ തസ്ഥൗ|

⁴⁵പശ്ചാത് യിഹോശൂയേന സഹിതൈസ്തേഷാം വംശജാതൈരസ്മത്പൂർവ്വപുരുഷൈഃ സ്വേഷാം സമ്മുഖാദ് ഈശ്വരേണ ദൂരീകൃതാനാമ് അന്യദേശീയാനാം ദേശാധികൃതികാലേ സമാനീതം തദ് ദൂഷ്യം ദായൂദോധികാരം യാവത് തത്ര സ്ഥാന ആസീത്|

⁴⁶സ ദായൂദ് പരമേശ്വരസ്യാനുഗ്രഹം പ്രാപ്യ യാകൂബ് ഈശ്വരാർഥമ് ഏകം ദൂഷ്യം നിർമ്മാതും വവാഞ്ഛ;

⁴⁷കിന്തു സുലേമാൻ തദർഥം മന്ദിരമ് ഏകം നിർമ്മിതവാൻ|

⁴⁸തഥാപി യഃ സർവ്വോപരിസ്ഥഃ സ കസ്മിംശ്ചിദ് ഹസ്തകൃതേ മന്ദിരേ നിവസതീതി നഹി, ഭവിഷ്യദ്വാദീ കഥാമേതാം കഥയതി, യഥാ,

⁴⁹പരേശോ വദതി സ്വർഗോ രാജസിംഹാസനം മമ| മദീയം പാദപീഠഞ്ച പൃഥിവീ ഭവതി ധ്രുവം| തർഹി യൂയം കൃതേ മേ കിം പ്രനിർമ്മാസ്യഥ മന്ദിരം| വിശ്രാമായ മദീയം വാ സ്ഥാനം കിം വിദ്യതേ ത്വിഹ|

⁵⁰സർവ്വാണ്യേതാനി വസ്തൂനി കിം മേ ഹസ്തകൃതാനി ന||

⁵¹ഹേ അനാജ്ഞാഗ്രാഹകാ അന്തഃകരണേ ശ്രവണേ ചാപവിത്രലോകാഃ യൂയമ് അനവരതം പവിത്രസ്യാത്മനഃ പ്രാതികൂല്യമ് ആചരഥ, യുഷ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാ യാദൃശാ യൂയമപി താദൃശാഃ|

⁵²യുഷ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാഃ കം ഭവിഷ്യദ്വാദിനം നാതാഡയൻ? യേ തസ്യ ധാർമ്മികസ്യ ജനസ്യാഗമനകഥാം കഥിതവന്തസ്താൻ അഘ്നൻ യൂയമ് അധൂനാ വിശ്വാസഘാതിനോ ഭൂത്വാ തം ധാർമ്മികം ജനമ് അഹത|

⁵³യൂയം സ്വർഗീയദൂതഗണേന വ്യവസ്ഥാം പ്രാപ്യാപി താം നാചരഥ|

⁵⁴ഇമാം കഥാം ശ്രുത്വാ തേ മനഃസു ബിദ്ധാഃ സന്തസ്തം പ്രതി ദന്തഘർഷണമ് അകുർവ്വൻ|

⁵⁵കിന്തു സ്തിഫാനഃ പവിത്രേണാത്മനാ പൂർണോ ഭൂത്വാ ഗഗണം പ്രതി സ്ഥിരദൃഷ്ടിം കൃത്വാ ഈശ്വരസ്യ ദക്ഷിണേ ദണ്ഡായമാനം യീശുഞ്ച വിലോക്യ കഥിതവാൻ;

⁵⁶പശ്യ,മേഘദ്വാരം മുക്തമ് ഈശ്വരസ്യ ദക്ഷിണേ സ്ഥിതം മാനവസുതഞ്ച പശ്യാമി|

⁵⁷തദാ തേ പ്രോച്ചൈഃ ശബ്ദം കൃത്വാ കർണേഷ്വങ്ഗുലീ ർനിധായ ഏകചിത്തീഭൂയ തമ് ആക്രമൻ|

⁵⁸പശ്ചാത് തം നഗരാദ് ബഹിഃ കൃത്വാ പ്രസ്തരൈരാഘ്നൻ സാക്ഷിണോ ലാകാഃ ശൗലനാമ്നോ യൂനശ്ചരണസന്നിധൗ നിജവസ്ത്രാണി സ്ഥാപിതവന്തഃ|

⁵⁹അനന്തരം ഹേ പ്രഭോ യീശേ മദീയമാത്മാനം ഗൃഹാണ സ്തിഫാനസ്യേതി പ്രാർഥനവാക്യവദനസമയേ തേ തം പ്രസ്തരൈരാഘ്നൻ|