ЯНА 11:41-53

⁴¹І вось аднялі камень ад пячоры, дзе ляжаў памерлы. А Ісус узьвёў вочы да неба і сказаў: Войча! дзякую Табе, што Ты пачуў Мяне;

⁴²Я і ведаў, што Ты заўсёды пачуеш Мяне; але сказаў гэта людзям, што стаяць тут, каб паверылі, што Ты паслаў Мяне.

⁴³Сказаўшы гэта, Ён усклікнуў моцным голасам: Лазар! выходзь.

⁴⁴І выйшаў памерлы, абвіты па руках і нагах пахавальным палатном, і твар у яго абвязаны быў хусткай. Ісус кажа ім: разьвяжэце яго, хай ідзе.

⁴⁵Тады многія Юдэі, што прыйшлі да Марыі і бачылі, што ўтварыў Ісус, уверавалі ў Яго;

⁴⁶а некаторыя зь іх пайшлі да фарысэяў і сказалі ім, што ўчыніў Ісус.

⁴⁷Тады першасьвятары і фарысэі сабралі нараду і казалі: што нам рабіць? Гэты Чалавек многа цудаў творыць:

⁴⁸калі пакінем Яго так, дык усе ўверуюць у Яго, - і прыйдуць Рымляне і забяруць і месца наша і народ.

⁴⁹А адзін зь іх, нехта Каяфа, які быў на той год першасьвятаром, сказаў ім: вы нічога ня ведаеце;

⁵⁰падумайце, што лепей нам: каб адзін чалавек памёр за людзей, ці каб увесь народ загінуў.

⁵¹Сказаў жа ён гэта не ад сябе, а як што быў на той год першасьвятаром, прадказаў, што Ісус памрэ за народ,

⁵²і ня толькі за народ, а каб і расьсеяных дзяцей Божых сабраць усіх разам.

⁵³З гэтага дня пастанавілі забіць Яго.