Йәшая 10:5-10

⁵Қолиға ғәзивимниң тоқмиқи тутқузулған, Өзүмниң дәрғәзивимниң тайиғи болған Асурийәликкә вай!  

⁶Мән уни худасиз бир «ят әл»гә, Дәрғәзивим қаритилған хәлқимгә зәрбә беришкә әвәтимән; Униңға олҗа тутувелишқа, Ғәниймәтни булашқа, Хәлқимни кочилардики лай-патқақларни дәссигәндәк дәссәшкә буйруймән.

⁷Бирақ Асурийәликниң көздә тутқини мошу әмәс, У шундақ һеч ойлиған әмәс. Униң ойлиғини вәйран қилиш, Көп дөләтләрни йоқитиштин ибарәттур.

⁸У: — «Мениң сәрдарлиримниңму һәммиси падишаһларға баравәр әмәсму?

⁹Кално шәһири Каркемиш шәһиригә, Хамат шәһири Арпад шәһиригә, Самарийә шәһири Дәмәшиқ шәһиригә охшаш әмәсму?

¹⁰Мәбудлири Самарийәниң вә Йерусалимниңкидин улуқ болғини билән, Мениң қолум мошу мәбудқа тәвә болған падишаһлиқларға егә болушқа йәткидәк турса,