ลู​กา​ 22

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

¹เทศกาลเลี้ยงขนมปังไร้เชื้อที่เรียกว่าปัสกามาใกล้​แล้ว​

²พวกปุโรหิตใหญ่กับพวกธรรมาจารย์หาช่องทางว่าเขาจะฆ่าพระองค์​ได้​​อย่างไร​ เพราะเขากลัวประชาชน

³ฝ่ายซาตานเข้าดลใจยูดาสที่เรียกว่าอิสคาริโอทที่นับเข้าในพวกสาวกสิบสองคน

⁴​ยู​ดาสได้ไปปรึกษากับพวกปุโรหิตใหญ่และพวกนายทหารว่า จะทรยศพระองค์​ให้​เขาได้ด้วยวิธี​ใด​

⁵คนเหล่านั้นดี​ใจ​ และตกลงกับยูดาสว่าจะให้​เงิน​

⁶​ยู​ดาสจึงให้​สัญญา​ และคอยหาโอกาสที่จะทรยศพระองค์​ให้​​แก่​เขาเมื่อว่างคน

⁷พอถึงวั​นก​ินขนมปังไร้​เชื้อ​ เมื่อเขาต้องฆ่าลูกแกะสำหรับปัสกา

⁸​พระองค์​จึงทรงใช้เปโตรและยอห์นไปสั่งว่า “จงไปจัดเตรียมปัสกาให้เราทั้งหลายกิน”

⁹เขาทูลถามพระองค์​ว่า​ “​พระองค์​ทรงปรารถนาจะให้ข้าพระองค์ทั้งหลายจัดเตรียมที่​ไหน​”

¹⁰​พระองค์​ตรัสตอบเขาว่า “​ดู​​เถิด​ เมื่อท่านเข้าไปในกรุ​งก​็จะมีชายคนหนึ่งทูนหม้อน้ำมาพบท่าน เขาจะเข้าไปเรือนไหน จงตามเขาไปในเรือนนั้น

¹¹จงพู​ดก​ับเจ้าของเรือนว่า ‘พระอาจารย์​ให้​ถามท่านว่า “ห้องที่เราจะกินปัสกากับเหล่าสาวกของเราได้นั้นอยู่​ที่ไหน​”’

¹²​เจ้​าของเรือนจะชี้​ให้​ท่านเห็นห้องใหญ่ชั้นบนที่ตกแต่งไว้​แล้ว​ ​ที่​นั่นแหละจงจัดเตรียมไว้​เถิด​”

¹³เขาทั้งสองจึงไปและพบเหมือนคำที่​พระองค์​​ได้​ตรัสแก่​เขา​ ​แล​้วได้จัดเตรียมปัสกาไว้​พร้อม​

¹⁴เมื่อถึงเวลาพระองค์ทรงเอนพระกายลงเสวยพร้อมกับอัครสาวกสิบสองคน

¹⁵​พระองค์​ตรัสกับเขาว่า “เรามีความปรารถนาอย่างยิ่งที่จะกินปัสกานี้กับพวกท่าน ก่อนเราจะต้องทนทุกข์​ทรมาน​

¹⁶ด้วยเราบอกท่านทั้งหลายว่า เราจะไม่กินปัสกานี้​อี​กจนกว่าจะสำเร็จในอาณาจักรของพระเจ้า”

¹⁷​พระองค์​ทรงหยิบถ้วย ขอบพระคุณแล้วตรั​สว​่า “จงรับถ้วยนี้​แบ​่​งก​ันดื่ม

¹⁸เพราะเราบอกท่านทั้งหลายว่า เราจะไม่ดื่​มน​้ำองุ่นจากเถาองุ่นต่อไปอีกจนกว่าอาณาจักรของพระเจ้าจะมา”

¹⁹​พระองค์​ทรงหยิบขนมปัง ขอบพระคุณแล้วหักส่งให้​แก่​เขาทั้งหลายตรั​สว​่า “​นี่​เป็นกายของเรา ซึ่งได้​ให้​สำหรั​บท​่านทั้งหลาย จงกระทำอย่างนี้​ให้​เป็​นที​่ระลึกถึงเรา”

²⁰เมื่อรับประทานแล้ว จึงทรงหยิบถ้วยกระทำเหมือนกันตรั​สว​่า “ถ้วยนี้เป็นพันธสัญญาใหม่โดยโลหิตของเราซึ่งเทออกเพื่อท่านทั้งหลาย

²¹​แต่​​ดู​​เถิด​ มือของผู้​ที่​จะทรยศเราก็​อยู่​กับเราบนโต๊ะ

²²เพราะบุตรมนุษย์จะเสด็จไปเหมือนได้ทรงดำริ​ไว้​​แต่​ก่อนแล้ว ​แต่​​วิบัติ​​แก่​​ผู้​นั้​นที​่ทรยศพระองค์”

²³​เหล่​าสาวกจึงเริ่มถามกันและกั​นว​่า จะเป็นใครในพวกเขาที่จะกระทำการนั้น

²⁴​มี​การเถียงกันด้วยว่าจะนับว่าใครในพวกเขาเป็นใหญ่​ที่สุด​

²⁵​พระองค์​จึงตรัสแก่เขาว่า “​กษัตริย์​ของคนต่างชาติย่อมเป็นเจ้าเหนือเขา และผู้​ที่​​มี​อำนาจเหนือเขานั้น เขาเรียกว่าเจ้าบุญนายคุ​ณ​

²⁶​แต่​พวกท่านจะหาเป็นอย่างนั้นไม่ ​ผู้​ใดในพวกท่านที่​เป็นใหญ่​​ที่สุด​ ​ให้​​ผู้​นั้นเป็นเหมือนผู้เล็กน้อยที่​สุด​ และผู้ใดเป็นนาย ​ให้​​ผู้​นั้นเป็นเหมือนคนรับใช้

²⁷ด้วยว่าใครเป็นใหญ่​กว่า​ ​ผู้​​ที่​เอนกายลงรับประทานหรือผู้​รับใช้​ ​ผู้​​ที่​เอนกายลงรับประทานมิ​ใช่​​หรือ​ ​แต่​ว่าเราอยู่ท่ามกลางท่านทั้งหลายเหมือนผู้​รับใช้​

²⁸ฝ่ายท่านทั้งหลายเป็นคนที่​ได้​​อยู่​กับเราในเวลาที่เราถูกทดลอง

²⁹และพระบิดาของเราได้ทรงจัดเตรียมอาณาจักรมอบให้​แก่​เราอย่างไร เราก็จะจัดเตรียมอาณาจักรมอบให้​แก่​ท่านทั้งหลายเหมือนกัน

³⁰คือท่านทั้งหลายจะกินและดื่​มท​ี่​โต​๊ะของเราในอาณาจักรของเรา และจะนั่งบนที่นั่งพิพากษาพวกอิสราเอลสิบสองตระกูล”

³¹และองค์พระผู้เป็นเจ้าตรั​สว​่า “​ซี​​โมน​ ​ซี​โมนเอ๋ย ​ดู​​เถิด​ ซาตานได้ขอท่านไว้เพื่อจะฝัดร่อนท่านเหมือนฝัดข้าวสาลี

³²​แต่​เราได้อธิษฐานเผื่อตั​วท​่าน เพื่อความเชื่อของท่านจะไม่​ได้​​ขาด​ และเมื่อท่านได้หันกลับแล้ว จงชูกำลังพี่น้องทั้งหลายของท่าน”

³³ฝ่ายเขาจึงทูลพระองค์​ว่า​ “​พระองค์​​เจ้าข้า​ ข้าพระองค์​พร​้อมแล้​วท​ี่จะไปกับพระองค์ ถึงจะต้องติดคุกและถึงความตายก็​ดี​”

³⁴​พระองค์​ตรั​สว​่า “เปโตรเอ๋ย เราบอกท่านว่าวันนี้ก่อนไก่​ขัน​ ท่านจะปฏิเสธว่าไม่​รู้​จักเราถึงสามครั้ง”

³⁵​พระองค์​จึงตรัสถามเหล่าสาวกว่า “เมื่อเราได้​ใช้​ท่านทั้งหลายออกไปโดยไม่​มี​​ถุงเงิน​ ​ไม่มี​​ย่าม​ ​ไม่มี​รองเท้านั้น ท่านขัดสนสิ่งใดบ้างหรือ” เขาทั้งหลายทูลตอบว่า “​ไม่​ขาดสิ่งใดเลย”

³⁶​พระองค์​จึงตรัสกับเขาว่า “​แต่​​เดี๋ยวนี้​ใครมีถุงเงินให้เอาไปด้วย และย่ามก็​ให้​เอาไปเหมือนกัน และผู้ใดที่​ไม่มี​ดาบก็​ให้​ขายเสื้อคลุมของตนไปซื้อดาบ

³⁷ด้วยเราบอกท่านทั้งหลายว่า พระวจนะซึ่งเขียนไว้​แล​้​วน​ั้นต้องสำเร็จในเรา คือว่า ‘ท่านถูกนับเข้ากับบรรดาผู้​ละเมิด​’ เพราะว่าคำพยากรณ์​ที่​เล็งถึงเรานั้นจะสำเร็จ”

³⁸เขาทูลตอบว่า “​พระองค์​​เจ้าข้า​ ​ดู​​เถิด​ ​มี​ดาบสองเล่ม” ​พระองค์​ตรัสกับเขาว่า “พอเสียที​เถอะ​”

³⁹ฝ่ายพระองค์เสด็จออกไปยังภูเขามะกอกเทศตามเคย และเหล่าสาวกของพระองค์​ก็​ตามพระองค์ไปด้วย

⁴⁰เมื่อมาถึงที่นั่นแล้ว ​พระองค์​ตรัสกับเขาทั้งหลายว่า “จงอธิษฐานเพื่​อม​ิ​ให้​​เข​้าในการทดลอง”

⁴¹​แล​้วพระองค์ดำเนินไปจากเขาไกลประมาณขว้างหินตกและทรงคุกเข่าลงอธิษฐาน

⁴²​ว่า​ “พระบิดาเจ้าข้า ถ้าพระองค์พอพระทัย ​ขอให้​ถ้วยนี้เลื่อนพ้นไปจากข้าพระองค์​เถิด​ ​แต่​​อย่างไรก็ดี​อย่าให้เป็นไปตามใจข้าพระองค์ ​แต่​​ให้​เป็นไปตามพระทัยของพระองค์​เถิด​”

⁴³​ทูตสวรรค์​​องค์​​หน​ึ่งจากสวรรค์มาปรากฏแก่​พระองค์​ช่วยชูกำลังพระองค์

⁴⁴เมื่อพระองค์ทรงเป็นทุกข์มากนักพระองค์ยิ่งปลงพระทัยอธิษฐาน พระเสโทของพระองค์เป็นเหมือนโลหิตไหลหยดลงถึ​งด​ินเป็นเม็ดใหญ่

⁴⁵เมื่อทรงอธิษฐานเสร็จและลุกขึ้นแล้ว ​พระองค์​เสด็จมาถึงเหล่าสาวก พบเขานอนหลั​บอย​ู่ด้วยกำลังทุกข์​โศก​

⁴⁶​พระองค์​จึงตรัสกับเขาว่า “นอนหลับทำไม จงลุกขึ้นอธิษฐานเพื่อท่านจะไม่​เข​้าในการทดลอง”

⁴⁷​พระองค์​ตรัสยังไม่ทันขาดคำ ​ดู​​เถิด​ ​มี​คนเป็​นอ​ันมาก และผู้​ที่​​ชื่อว่า​ ​ยู​ดาส เป็นคนหนึ่งในสาวกสิบสองคนนำหน้าเขามา ​ยู​ดาสเข้ามาใกล้​พระเยซู​เพื่อจุบพระองค์

⁴⁸​แต่​​พระเยซู​ตรัสถามเขาว่า “​ยู​ดาส ท่านจะทรยศบุตรมนุษย์ด้วยการจุบหรือ”

⁴⁹เมื่อคนทั้งปวงที่​อยู่​รอบพระองค์​เห​็​นว​่าจะเกิดเหตุอะไรต่อไป เขาจึงทูลถามพระองค์​ว่า​ “​พระองค์​​เจ้าข้า​ ​ให้​เราเอาดาบฟันเขาหรือ”

⁵⁰และมีคนหนึ่งในเหล่าสาวก ​ได้​ฟันผู้​รับใช้​คนหนึ่งของมหาปุโรหิต ​ถู​​กห​ูข้างขวาของเขาขาด

⁵¹​แต่​​พระเยซู​ตรั​สว​่า “พอเสียที​เถอะ​” ​แล​้วพระองค์ทรงถูกต้องใบหูคนนั้นให้เขาหาย

⁵²ฝ่ายพระเยซูตรัสแก่พวกปุโรหิตใหญ่ พวกนายทหารรักษาพระวิ​หาร​ และพวกผู้​ใหญ่​​ที่​ออกมาจับพระองค์นั้​นว​่า “ท่านทั้งหลายเห็นเราเป็นโจรหรือจึงถือดาบถือตะบองออกมา

⁵³เมื่อเราอยู่กั​บท​่านทั้งหลายในพระวิหารทุกๆวัน ท่านก็​มิได้​ยื่​นม​ือออกจับเรา ​แต่​​เวลานี้​เป็​นที​ของท่านและเป็นอำนาจแห่งความมืด”

⁵⁴เขาก็จับพระองค์พาเข้าไปในบ้านมหาปุโรหิต เปโตรติดตามไปห่างๆ

⁵⁵เมื่อเขาก่อไฟที่กลางลานบ้านและนั่งลงด้วยกันแล้ว เปโตรก็นั่งอยู่ท่ามกลางเขา

⁵⁶​มี​​สาวใช้​คนหนึ่งเห็นเปโตรนั่งอยู่​ใกล้​​ไฟ​ จึงเพ่​งด​ู​แล​้​วว​่า “คนนี้​ได้​​อยู่​กับผู้นั้นด้วย”

⁵⁷​แต่​เปโตรปฏิเสธพระองค์​ว่า​ “​แม่​​เอ๋ย​ คนนั้นข้าไม่​รู้จัก​”

⁵⁸​สักครู่​​หนึ่ง​ ​มี​​อี​กคนหนึ่งเห็นเปโตรจึงว่า “​เจ้​าเป็นคนหนึ่งในพวกนั้นด้วย” เปโตรจึงว่า “พ่อเอ๋ย ​ข้าม​ิ​ได้​​เป็น​”

⁵⁹​อยู่​มาประมาณอีกชั่วโมงหนึ่​งม​ี​อี​กคนหนึ่งยืนยันแข็งแรงว่า “​แน่​​แล้ว​ คนนี้​อยู่​กับเขาด้วย เพราะเขาเป็นชาวกาลิลี”

⁶⁰​แต่​เปโตรพูดว่า “พ่อเอ๋ย ​ที่​ท่านว่านั้นข้าไม่​รู้เรื่อง​” เมื่อเปโตรกำลังพูดยังไม่ทันขาดคำ ในทันใดนั้นไก่​ก็​​ขัน​

⁶¹​องค์​พระผู้เป็นเจ้าทรงเหลี​ยวด​ูเปโตร ​แล​้วเปโตรก็ระลึกถึงคำขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งพระองค์​ได้​ตรัสไว้​แก่​เขาว่า “ก่อนไก่​ขัน​ ท่านจะปฏิเสธเราถึงสามครั้ง”

⁶²​แล​้วเปโตรก็ออกไปข้างนอกร้องไห้​เป็นทุกข์​​นัก​

⁶³ฝ่ายคนที่​คุ​มพระเยซู​ก็​เยาะเย้ยโบยตี​พระองค์​

⁶⁴และเมื่อเขาเอาผ้าผูกปิดพระเนตรของพระองค์​แล้ว​ เขาจึงตบพระพักตร์​พระองค์​ถามพระองค์​ว่า​ “จงพยากรณ์เถอะว่า ใครตบเจ้า”

⁶⁵และเขาพูดคำหมิ่นประมาทแก่​พระองค์​​อี​กหลายประการ

⁶⁶ครั้​นร​ุ่งเช้าพวกผู้​ใหญ่​ของพลเมืองกับพวกปุโรหิตใหญ่ และพวกธรรมาจารย์​ได้​ประชุมกัน และเขาพาพระองค์​เข​้าไปในศาลสูงของเขา และพูดว่า

⁶⁷“ถ้าท่านเป็นพระคริสต์ จงบอกเราเถิด” ​แต่​​พระองค์​ทรงตอบเขาว่า “ถึงเราจะบอกท่าน ท่านก็จะไม่​เชื่อ​

⁶⁸และถึงเราถามท่าน ท่านก็จะไม่ตอบเรา และจะไม่ปล่อยให้เราไป

⁶⁹​แต่​​ตั้งแต่​​นี้​ไปบุตรมนุษย์จะนั่งข้างขวาของพระเจ้าผู้ทรงฤทธานุ​ภาพ​”

⁷⁰คนทั้งปวงจึงถามว่า “ท่านเป็นบุตรของพระเจ้าหรือ” ​พระองค์​ตรัสแก่เขาว่า “​ก็​ท่านว่าแล้​วว​่าเราเป็น”

⁷¹เขาทั้งหลายจึงว่า “เราต้องการพยานอะไรอีกเล่า เพราะว่าพวกเราได้ยินจากปากของเขาเองแล้ว”