Spreuken 30:3-24

³Maar God heeft mij wijsheid geleerd Nu bezit ik kennis van den Heilige!

⁴Wie steeg ten hemel op, en daalde weer neer; Wie ving de wind in zijn holle hand; Wie bond het water in zijn mantel; Wie stelde de grenzen der aarde vast? Hoe is zijn naam, hoe de naam van zijn zoon? Zeg het mij, wanneer ge het weet.

⁵Elk woord van God is vertrouwd; Hij is een schild, voor wie op Hem bouwen.

⁶Voeg aan zijn woorden niets toe, Anders berispt Hij u, en blijkt ge een leugenaar.

⁷Twee dingen wil ik van U vragen, Weiger mij die niet, eer ik sterf:

⁸Onwaarheid en leugentaal, Houd ze verre van mij! Geef mij armoede noch rijkdom, Maar schenk mij het voedsel, dat ik nodig heb,

⁹Opdat ik U in mijn overvloed niet verloochene En zeggen durf: “Wie is Jahweh!” Of in mijn armoede niet tot stelen kom, En mij vergrijp aan de Naam van mijn God.

¹⁰Belaster een knecht niet bij zijn meester; Anders vloekt hij u, en boet gij ervoor.

¹¹Wee het geslacht, dat zijn vader vloekt, En zijn moeder niet eert;

¹²Het geslacht, dat zich onschuldig waant, Maar niet eens is schoongewassen van zijn vuil;

¹³Het geslacht dat uit de hoogte neerziet, En de wenkbrauwen optrekt;

¹⁴Het geslacht, met tanden als zwaarden En kiezen als messen, Om den arme van de aarde weg te vreten, En den behoeftige weg van zijn grond.

¹⁵De bloedzuiger heeft twee dochters, Ze heten: Hap, hap! Drie dingen zijn niet te verzadigen; Vier dingen zeggen nimmer: genoeg!

¹⁶De onderwereld, De onvruchtbare moederschoot, Het land, dat water te kort komt, Het vuur, dat nooit “genoeg” zegt.

¹⁷Een oog, dat met vader spot, En met de gehoorzaamheid aan moeder lacht: De raven van het dal zullen het uitpikken, De jonge arenden het opvreten.

¹⁸Drie dingen zijn mij te wonderlijk, Vier dingen begrijp ik niet:

¹⁹De weg van een arend door de lucht, De weg van een slang over de rots, De weg van een schip midden door zee, En de weg van een man naar een meisje.

²⁰Maar dit is de weg van een overspelige vrouw: Ze eet, veegt zich de mond af, En zegt: Ik heb geen kwaad gedaan.

²¹Onder drie dingen beeft de aarde, Onder vier dingen houdt ze het niet uit:

²²Onder een slaaf, wanneer hij koning wordt; Onder een dwaas, als hij genoeg te eten heeft;

²³Onder een oude vrijster, die nog een man vindt; En onder een slavin, die haar meesteres verdringt

²⁴Vier dingen zijn de kleinste op aarde; Toch zijn ze wijzen te slim af!