Sentencoj 29:1-6

¹Se homo ofte admonita restos obstina, Li subite pereos sen ia helpo.

²Kiam altiĝas virtuloj, la popolo ĝojas; Sed kiam regas malvirtulo, la popolo ĝemas.

³Homo, kiu amas saĝon, ĝojigas sian patron; Sed kiu komunikiĝas kun malĉastulinoj, tiu disperdas sian havon.

⁴Reĝo per justeco fortikigas la landon; Sed donacamanto ĝin ruinigas.

⁵Homo, kiu flatas al sia proksimulo, Metas reton antaŭ liaj piedoj.

⁶Per sia pekado malbona homo sin implikas; Sed virtulo triumfas kaj ĝojas.