12Gəl onları ölülər diyarı kimi diri-diri udaq, Tamam qəbirə düşənlərə bənzəsinlər.
13Onda çoxlu qiymətli sərvət taparıq, Evlərimizi talan malı ilə doldurarıq.
14Bizə qoşul, Qoy kisəmiz bir olsun»,
15Oğlum, onlara qoşulma, Yollarına ayaq basma.
16Çünki onların ayaqları pisliyə tərəf qaçar, Qan tökməyə tələsər.
17Bir quşun gözü önündə Tələ qurmaq faydasızdır.
18Çünki onların qurduğu pusqu öz qanlarını tökmək üçündür, Güdməkləri öz canları üçündür.
19Tamahkarın yolu həmişə belədir, Tamahı onun canını alar.
20Hikmət bayırda ucadan çağırır, Meydanlarda onun səsi ucalır.
21O, səsli-küylü küçələrin başında çağırır, Şəhər darvazalarında deyir:
22«Ey cahillər, nə vaxtadək Cəhaləti sevəcəksiniz? Nə vaxtadək rişxəndçilər rişxənddən zövq alacaq, Axmaqların bilikdən zəhləsi gedəcək?
23Məzəmmətimdən düzəlsəydiniz, Ruhumu üstünüzə tökərdim, Sözlərimi sizə bildirərdim.
24Sizi çağıranda məni rədd etdiniz, Əlimi uzadanda əhəmiyyət vermədiniz.
25Bütün nəsihətlərimi boş saydınız, Məzəmmətlərimi qəbul etmədiniz.
26Ona görə də sizin üzərinizə bəla gələndə güləcəyəm, Dəhşət sizi bürüyəndə,
27Tufan kimi dəhşət sizə hücum çəkəndə, Sizə qasırğa kimi bəla gələndə, Dara, əziyyətə düşəndə istehza edəcəyəm.
28O vaxt məni çağıranlara cavab verməyəcəyəm, Səylə axtarsalar da, məni tapa bilməyəcəklər.
29Çünki onlar biliyə nifrət etdilər, Rəbdən qorxmaq istəmədilər,
30Nəsihətimi istəmədilər, Hər məzəmmətimi rədd etdilər.
31Buna görə də öz yollarının bəhrəsini yeyəcəklər, Öz nəsihətləri ilə doyacaqlar.
32Cahili özbaşınalığı öldürəcək, Axmağı laqeydliyi məhv edəcək.
33Mənə qulaq asanlarsa əmin-amanlıqda yaşayacaq, Rahatlıq tapacaq, pislikdən qorxmayacaq».