PROVERBIORUM 1:12-33

¹²deglutiamus eum sicut infernus viventem, et integrum quasi descendentem in lacum;

¹³omnem pretiosam substantiam reperiemus; implebimus domos nostras spoliis:

¹⁴sortem mitte nobiscum, marsupium unum sit omnium nostrum:

¹⁵fili mi, ne ambules cum eis; prohibe pedem tuum a semitis eorum:

¹⁶pedes enim illorum ad malum currunt, et festinant ut effundant sanguinem.

¹⁷Frustra autem jacitur rete ante oculos pennatorum.

¹⁸Ipsi quoque contra sanguinem suum insidiantur, et moliuntur fraudes contra animas suas.

¹⁹Sic semitæ omnis avari: animas possidentium rapiunt.

²⁰Sapientia foris prædicat; in plateis dat vocem suam:

²¹in capite turbarum clamitat; in foribus portarum urbis profert verba sua, dicens:

²²Usquequo, parvuli, diligitis infantiam, et stulti ea quæ sibi sunt noxia cupient, et imprudentes odibunt scientiam?

²³convertimini ad correptionem meam. En proferam vobis spiritum meum, et ostendam vobis verba mea.

²⁴Quia vocavi, et renuistis; extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret:

²⁵despexistis omne consilium meum, et increpationes meas neglexistis.

²⁶Ego quoque in interitu vestro ridebo, et subsannabo cum vobis id quod timebatis advenerit.

²⁷Cum irruerit repentina calamitas, et interitus quasi tempestas ingruerit; quando venerit super vos tribulatio et angustia:

²⁸tunc invocabunt me, et non exaudiam; mane consurgent, et non invenient me:

²⁹eo quod exosam habuerint disciplinam, et timorem Domini non susceperint,

³⁰nec acquieverint consilio meo, et detraxerint universæ correptioni meæ.

³¹Comedent igitur fructus viæ suæ, suisque consiliis saturabuntur.

³²Aversio parvulorum interficiet eos, et prosperitas stultorum perdet illos.

³³Qui autem me audierit, absque terrore requiescet, et abundantia perfruetur, timore malorum sublato.