1RAB'bi seviyorum, Çünkü O feryadımı duyar.
2Bana kulak verdiği için, Yaşadığım sürece O'na sesleneceğim.
3Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.
4O zaman RAB'bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.
5RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrımız.
6RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.
7Ey canım, yine huzura kavuş, Çünkü RAB sana iyilik etti.
8Sen, ya RAB, canımı ölümden, Gözlerimi yaştan, Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.
9Yaşayanların diyarında, RAB'bin huzurunda yürüyeceğim.
10İman ettim, “Büyük acı çekiyorum” dediğim zaman bile.
11Şaşkınlık içinde, “Bütün insanlar yalancı” dedim.
12Ne karşılık verebilirim RAB'be, Bana yaptığı onca iyilik için?
13Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp RAB'bi adıyla çağıracağım.
14Bütün halkının önünde, RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim.
15RAB'bin gözünde değerlidir Sadık kullarının ölümü.
16Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin oğluyum, Sen çözdün bağlarımı.
17Ya RAB, seni adınla çağırıp Şükran kurbanı sunacağım.
18RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim Bütün halkının önünde,
19RAB'bin Tapınağı'nın avlularında, Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB'be övgüler sunun!
