1Davut'un mezmuru Beni haklı çıkar, ya RAB, Çünkü dürüst bir yaşam sürdüm; Sarsılmadan RAB'be güvendim.
2Dene beni, ya RAB, sına; Duygularımı, düşüncelerimi yokla.
3Çünkü sevgini hep göz önünde tutuyor, Senin gerçeğini yaşıyorum ben.
4Yalancılarla oturmam, İkiyüzlülerin suyuna gitmem.
5Kötülük yapanlar topluluğundan nefret ederim, Fesatçıların arasına girmem.
6Suçsuzluğumu göstermek için ellerimi yıkar, Sunağının çevresinde dönerim, ya RAB,
7Yüksek sesle şükranımı duyurmak Ve bütün harikalarını anlatmak için.
8Severim, ya RAB, yaşadığın evi, Görkeminin bulunduğu yeri.
9Günahkârların, Eli kanlı adamların yanısıra canımı alma.
10Onların elleri kötülük aletidir, Sağ elleri rüşvet doludur.
11Ama ben dürüst yaşarım, Kurtar beni, lütfet bana!
12Ayağım emin yerde duruyor. Topluluk içinde sana övgüler sunacağım, ya RAB.
