Lucas 1:54-65

⁵⁴Hij heeft Zich over Israël, zijn dienaar, ontfermd; Zijn barmhartigheid indachtig:

⁵⁵Zoals Hij tot onze vaderen sprak: Aan Abraham en zijn zaad voor altijd.

⁵⁶Maria bleef ongeveer drie maanden bij haar; toen keerde ze terug naar huis.

⁵⁷Zo kwam voor Elisabet de tijd van haar moederschap, en ze baarde een zoon.

⁵⁸Haar buren en familie hoorden, dat de Heer haar grote barmhartigheid had betoond, en ze deelden in haar vreugde.

⁵⁹Op de achtste dag kwam men het kind besnijden, en men wilde het Zakarias noemen, naar de naam van zijn vader.

⁶⁰Maar zijn moeder nam het woord en sprak: Neen, Johannes zal hij heten.

⁶¹Ze zeiden haar: Er is niemand in uw familie, die deze naam heeft.

⁶²Nu gaven ze zijn vader een teken, hoe hij hem wilde noemen.

⁶³Hij vroeg een schrijfbordje, en schreef: Zijn naam is Johannes. Allen waren er over verwonderd.

⁶⁴Maar op hetzelfde ogenblik ging zijn mond en tong los; hij sprak, en zegende God.

⁶⁵Al hun buren werden met ontzag vervuld, en in heel het bergland van Judea werden al deze dingen besproken.