LUCAM 1:8-42

⁸Factum est autem, cum sacerdotio fungeretur in ordine vicis suæ ante Deum,

⁹secundum consuetudinem sacerdotii, sorte exiit ut incensum poneret, ingressus in templum Domini:

¹⁰et omnis multitudo populi erat orans foris hora incensi.

¹¹Apparuit autem illi angelus Domini, stans a dextris altaris incensi.

¹²Et Zacharias turbatus est videns, et timor irruit super eum.

¹³Ait autem ad illum angelus: Ne timeas, Zacharia, quoniam exaudita est deprecatio tua: et uxor tua Elisabeth pariet tibi filium, et vocabis nomen ejus Joannem:

¹⁴et erit gaudium tibi, et exsultatio, et multi in nativitate ejus gaudebunt:

¹⁵erit enim magnus coram Domino: et vinum et siceram non bibet, et Spiritu Sancto replebitur adhuc ex utero matris suæ:

¹⁶et multos filiorum Israël convertet ad Dominum Deum ipsorum:

¹⁷et ipse præcedet ante illum in spiritu et virtute Eliæ: ut convertat corda patrum in filios, et incredulos ad prudentiam justorum, parare Domino plebem perfectam.

¹⁸Et dixit Zacharias ad angelum: Unde hoc sciam? ego enim sum senex, et uxor mea processit in diebus suis.

¹⁹Et respondens angelus dixit ei: Ego sum Gabriel, qui asto ante Deum: et missus sum loqui ad te, et hæc tibi evangelizare.

²⁰Et ecce eris tacens, et non poteris loqui usque in diem quo hæc fiant, pro eo quod non credidisti verbis meis, quæ implebuntur in tempore suo.

²¹Et erat plebs exspectans Zachariam: et mirabantur quod tardaret ipse in templo.

²²Egressus autem non poterat loqui ad illos, et cognoverunt quod visionem vidisset in templo. Et ipse erat innuens illis, et permansit mutus.

²³Et factum est, ut impleti sunt dies officii ejus, abiit in domum suam:

²⁴post hos autem dies concepit Elisabeth uxor ejus, et occultabat se mensibus quinque, dicens:

²⁵Quia sic fecit mihi Dominus in diebus, quibus respexit auferre opprobrium meum inter homines.

²⁶In mense autem sexto, missus est angelus Gabriel a Deo in civitatem Galilææ, cui nomen Nazareth,

²⁷ad virginem desponsatam viro, cui nomen erat Joseph, de domo David: et nomen virginis Maria.

²⁸Et ingressus angelus ad eam dixit: Ave gratia plena: Dominus tecum: benedicta tu in mulieribus.

²⁹Quæ cum audisset, turbata est in sermone ejus, et cogitabat qualis esset ista salutatio.

³⁰Et ait angelus ei: Ne timeas, Maria: invenisti enim gratiam apud Deum.

³¹Ecce concipies in utero, et paries filium, et vocabis nomen ejus Jesum:

³²hic erit magnus, et Filius Altissimi vocabitur, et dabit illi Dominus Deus sedem David patris ejus: et regnabit in domo Jacob in æternum,

³³et regni ejus non erit finis.

³⁴Dixit autem Maria ad angelum: Quomodo fiet istud, quoniam virum non cognosco?

³⁵Et respondens angelus dixit ei: Spiritus Sanctus superveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit tibi. Ideoque et quod nascetur ex te sanctum, vocabitur Filius Dei.

³⁶Et ecce Elisabeth cognata tua, et ipsa concepit filium in senectute sua: et hic mensis sextus est illi, quæ vocatur sterilis:

³⁷quia non erit impossibile apud Deum omne verbum.

³⁸Dixit autem Maria: Ecce ancilla Domini: fiat mihi secundum verbum tuum. Et discessit ab illa angelus.

³⁹Exsurgens autem Maria in diebus illis, abiit in montana cum festinatione, in civitatem Juda:

⁴⁰et intravit in domum Zachariæ, et salutavit Elisabeth.

⁴¹Et factum est, ut audivit salutationem Mariæ Elisabeth, exsultavit infans in utero ejus: et repleta est Spiritu Sancto Elisabeth:

⁴²et exclamavit voce magna, et dixit: Benedicta tu inter mulieres, et benedictus fructus ventris tui.