Łukasza 1:8-42

⁸A gdy pełnił służbę kapłańską przed Bogiem w kolejności swojej zmiany;

⁹Zgodnie ze zwyczajem urzędu kapłańskiego padł na niego los, aby wejść do świątyni Pana i palić kadzidło.

¹⁰A cała rzesza ludzi modliła się na zewnątrz w czasie kadzenia.

¹¹Wtedy ukazał mu się anioł Pana stojący po prawej stronie ołtarza kadzenia.

¹²I przeraził się Zachariasz na jego widok, i ogarnął go strach.

¹³Lecz anioł powiedział do niego: Nie bój się, Zachariaszu, bo twoja modlitwa została wysłuchana. Elżbieta, twoja żona, urodzi ci syna, któremu nadasz imię Jan.

¹⁴Będzie to dla ciebie radość i wesele; i wielu będzie się radować z jego narodzin.

¹⁵Będzie bowiem wielki w oczach Pana. Nie będzie pił wina ani mocnego napoju i zostanie napełniony Duchem Świętym już w łonie swojej matki.

¹⁶I wielu z synów Izraela nawróci do Pana, ich Boga.

¹⁷On bowiem pójdzie przed nim w duchu i mocy Eliasza, aby zwrócić serca ojców ku dzieciom, a opornych ku roztropności sprawiedliwych, aby przygotować Panu lud gotowy.

¹⁸I powiedział Zachariasz do anioła: Po czym to poznam? Bo ja jestem stary i moja żona jest w podeszłym wieku.

¹⁹A anioł mu odpowiedział: Ja jestem Gabriel, który stoi przed Bogiem. Zostałem posłany, aby mówić do ciebie i przynieść ci tę radosną nowinę.

²⁰I będziesz niemy, i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, kiedy się to stanie, dlatego że nie uwierzyłeś moim słowom, które się wypełnią w swoim czasie.

²¹A ludzie czekali na Zachariasza i dziwili się, że tak długo przebywa w świątyni.

²²Kiedy wyszedł, nie mógł do nich mówić. I zrozumieli, że miał widzenie w świątyni, bo dawał im znaki, i pozostał niemy.

²³A gdy skończyły się dni jego posługi, wrócił do swego domu.

²⁴Po tych dniach Elżbieta, jego żona, poczęła i ukrywała się przez pięć miesięcy, mówiąc:

²⁵Tak mi uczynił Pan w dniach, kiedy wejrzał na mnie, aby zdjąć moją hańbę w oczach ludzi.

²⁶A w szóstym miesiącu Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret;

²⁷Do dziewicy zaślubionej mężczyźnie, któremu na imię było Józef, z rodu Dawida; a dziewicy było na imię Maria.

²⁸Kiedy anioł przyszedł do niej, powiedział: Witaj, obdarowana łaską, Pan jest z tobą. Błogosławiona jesteś między kobietami.

²⁹Ale ona, ujrzawszy go, zlękła się z powodu jego słów i zastanawiała się, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.

³⁰Wtedy anioł powiedział do niej: Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga.

³¹Oto poczniesz w swym łonie i urodzisz syna, któremu nadasz imię Jezus.

³²Będzie on wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da mu tron jego ojca Dawida.

³³I będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca.

³⁴Wtedy Maria powiedziała do anioła: Jak to się stanie, skoro nie obcowałam z mężczyzną?

³⁵A anioł jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to święte, co się z ciebie narodzi, będzie nazwane Synem Bożym.

³⁶A oto Elżbieta, twoja krewna, także poczęła syna w swojej starości i jest w szóstym miesiącu ta, którą nazywano niepłodną.

³⁷Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego.

³⁸I powiedziała Maria: Oto służebnica Pana, niech mi się stanie według twego słowa. Wtedy odszedł od niej anioł.

³⁹W tych dniach Maria wstała i poszła z pośpiechem w góry do miasta w Judei.

⁴⁰Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.

⁴¹A gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, poruszyło się dziecko w jej łonie i Elżbieta została napełniona Duchem Świętym.

⁴²I zawołała donośnym głosem: Błogosławiona jesteś między kobietami i błogosławiony jest owoc twego łona.