Job 11

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

¹Unya si Zophar nga taga-Naama mitubag ug miingon,

²“Dili ba kinahanglan man tubagon ang daghang mga pulong? Dili ba kining tawhana nga puno sa pangatarungan, pagatuohan?

³Makapahilom ba sa mga tawo ang imong pagpanghambog? Sa pagbiaybiay mo sa among gipanudlo, wala bay tawo nga makapakaulaw kanimo?

⁴Kay ikaw nag-ingon sa Dios, 'Ang akong gituohan putli, ug hingpit ako sa imong mga mata.'

⁵'Apan, O kung magasulti pa lamang unta ang Dios ug magabuka pa unta sa iyang ngabil batok kanimo;

⁶nga ikapakita pa unta niya kanimo ang mga tinago nga kaalam! Kay walay makatupong sa iyang pagkamasinabuton. Nan, hibaloi gayod nga ang Dios maningil gikan kanimo sa labing diyutay kay sa silot nga angay sa imong mga kasaypanan.

⁷Makasabot ka ba sa Dios pinaagi sa pagpangita kaniya? Makab-ot mo ba ang kahingpit sa Makagagahom?

⁸Ang mga butang sama sa gitas-on sa kalangitan; unsa man ang imong mabuhat? Labing halalom kini kay sa Seol; unsa man ang imong masayran?

⁹Ang gitas-on niini mas hataas pa kay sa kalibotan, ug mas halapad pa kay sa kadagatan.

¹⁰Kung molabay siya ug mopahilom kang bisan kinsa, kung manawag siya kang bisan kinsa aron maghukom, nan kinsa man ang arang makapugong kaniya?

¹¹Kay nasayod siya sa mga tawong malimbungon; Kung makakita siya ug kasaypanan, dili ba siya magatagad niini?

¹²Apan ang tawong buangbuang walay salabutan; makakuha na sila niini kung ang usa ka ihalas nga asno manganak na ug usa ka tawo.

¹³Apan pananglitan gipakamatarong mo ang imong kasingkasing ug gituy-od mo ang imong mga kamot sa Dios;

¹⁴pananglitan ang kasaypanan anaa sa imong kamot, apan gipahilayo mo kini gikan kanimo, ug wala mo tugoti nga ang pagkadili-matarong magpuyo sa imong mga tolda.

¹⁵Nan makayahat ka gayod sa imong panagway nga walay ilhanan sa kaulawan; sa pagkatinuod, mahimo kang lig-on ug dili mahadlok.

¹⁶Mahikalimot ka sa imong kaalaot; mahinumduman mo lamang nga kini sama sa tubig nga midagayday.

¹⁷Mohayag pa ang imong kinabuhi labaw kay sa udto; bisan aduna pay kangitngit, mahisama kini sa kabuntagon.

¹⁸May kasigurohan ka tungod kay adunay paglaom; oo tinuod gayod, makakaplag ka ug kaluwasan mahitungod kanimo ug makapahulay ka nga luwas.

¹⁹Magahigda ka usab, ug walay makapahadlok kanimo; sa pagkatinuod, daghan ang magahangyo sa imong kaayo.

²⁰Apan mapakyas ang mga mata sa mga tawong daotan; wala silay agianan nga kaikyasan; ang ila lamang paglaom mao ang kataposang gininhawa sa kinabuhi.”