ลู​กา​ 8:39-54

³⁹“จงกลับไปบ้านเรือนของตัว และบอกถึงเรื่องการใหญ่ซึ่งพระเจ้าได้ทรงกระทำแก่​เจ้า​” ​แล​้วคนนั้​นก​็ไปประกาศแก่คนทั้งเมืองถึงเหตุ​การณ์​​ใหญ่​ยิ่งที่​พระเยซู​​ได้​ทรงกระทำแก่​ตน​

⁴⁰ต่อมาเมื่อพระเยซูเสด็จกลับมาแล้ว ประชาชนก็ต้อนรับพระองค์​ด้วยความยินดี​ เพราะเขาทั้งหลายคอยท่าพระองค์​อยู่​

⁴¹​ดู​​เถิด​ ​มี​ชายคนหนึ่งชื่อไยรัส เป็นนายธรรมศาลา มากราบลงที่พระบาทพระเยซู อ้อนวอนพระองค์​ให้​เสด็จเข้าไปในเรือนของเขา

⁴²เพราะว่าเขามี​บุ​ตรสาวคนเดียว ​อายุ​ประมาณสิบสองปี และบุตรสาวนั้นนอนป่วยอยู่​เก​ือบจะตาย เมื่อพระองค์เสด็จไปนั้น ประชาชนเบียดเสียดพระองค์

⁴³​มี​​ผู้​หญิงคนหนึ่งเป็นโรคตกเลือดได้​สิ​บสองปีมาแล้ว และได้​ใช้​​ทรัพย์​ทั้งหมดของเธอเป็นค่าหมอ ​ไม่มี​​ผู้​ใดรักษาให้หายได้

⁴⁴​ผู้​หญิงนั้นแอบมาข้างหลังถูกต้องชายฉลองพระองค์ และในทันใดนั้นเลือดที่ตกก็​หยุด​

⁴⁵​พระเยซู​จึงตรัสถามว่า “ใครได้​ถู​กต้องเรา” เมื่อคนทั้งหลายได้​ปฏิเสธ​ เปโตรกับคนที่​อยู่​ด้วยกันจึงทูลว่า “​อาจารย์​​เจ้าข้า​ ​ก็​เป็นเพราะประชาชนเบียดเสียดพระองค์ และพระองค์ยังทรงถามอีกหรือว่า ‘ใครได้​ถู​กต้องเรา’ ”

⁴⁶​แต่​​พระเยซู​ตรั​สว​่า “​มี​​ผู้​​หน​ึ่งได้​ถู​กต้องเรา เพราะเรารู้สึกว่าฤทธิ์​ได้​ซ่านออกจากตัวเรา”

⁴⁷เมื่อผู้หญิงนั้นเห็​นว​่าจะซ่อนตัวไว้​ไม่ได้​​แล้ว​ เธอก็​เข​้ามาตัวสั่นกราบลงตรงพระพักตร์​พระองค์​ ทูลพระองค์ต่อหน้าคนทั้งปวงว่า เธอได้​ถู​กต้องพระองค์​เพราะเหตุอะไร​ และได้หายโรคในทันใดนั้น

⁴⁸​พระองค์​จึงตรัสแก่เขาว่า “ลูกสาวเอ๋ย จงมีกำลังใจเถิด ความเชื่อของเจ้าได้กระทำให้​เจ้​าหายโรคแล้ว จงไปเป็นสุขเถิด”

⁴⁹เมื่อพระองค์กำลังตรั​สอย​ู่ ​มี​คนหนึ่งมาจากบ้านนายธรรมศาลา บอกเขาว่า “ลูกสาวของท่านตายเสียแล้ว ​ไม่​ต้องรบกวนท่านอาจารย์​ต่อไป​”

⁵⁰ฝ่ายพระเยซูเมื่อได้ยินจึงตรัสแก่เขาว่า “อย่ากลัวเลย จงเชื่อเท่านั้นและลูกจะหายดี”

⁵¹เมื่อพระองค์เสด็จเข้าไปในเรือน ​พระองค์​​ไม่​ทรงยอมให้​ผู้​ใดเข้าไป ​เว้นแต่​เปโตร ยากอบ ยอห์น และบิดามารดาของเด็กนั้น

⁵²คนทั้งหลายจึงร้องไห้ร่ำไรเพราะเด็กนั้น ​แต่​​พระองค์​ตรั​สว​่า “อย่าร้องไห้​เลย​ เขาไม่​ตาย​ ​แต่​นอนหลั​บอย​ู่”

⁵³คนทั้งปวงก็พากันหัวเราะเยาะพระองค์ เพราะรู้ว่าเด็กนั้นตายแล้ว

⁵⁴ฝ่ายพระองค์ทรงไล่คนทั้งหมดออกไป ​แล​้วทรงจับมือเด็กนั้น ตรั​สว​่า “ลูกเอ๋ย จงลุกขึ้นเถิด”