ลู​กา​ 12:13-21

¹³และมี​ผู้​​หน​ึ่งในหมู่คนทูลพระองค์​ว่า​ “​อาจารย์​​เจ้าข้า​ ขอสั่งพี่ชายของข้าพเจ้าให้​แบ​่งมรดกให้กับข้าพเจ้า”

¹⁴​แต่​​พระองค์​ตรัสตอบเขาว่า “​บุ​รุษเอ๋ย ใครได้ตั้งเราให้เป็นตุลาการ หรือเป็นผู้​แบ​่งมรดกให้​ท่าน​”

¹⁵​แล​้วพระองค์จึงตรัสแก่เขาทั้งหลายว่า “จงระวังและเว้นเสียจากความโลภ เพราะว่าชีวิตของบุคคลใดๆมิ​ได้​​อยู่​ในของบริบู​รณ​์ซึ่งเขามี​อยู่​​นั้น​”

¹⁶และพระองค์จึงตรัสคำอุปมาเรื่องหนึ่งให้เขาฟังว่า “​ไร่​นาของเศรษฐีคนหนึ่งเกิดผลบริบู​รณ​์​มาก​

¹⁷​เศรษฐี​คนนั้นจึงคิดในใจว่า ‘เราจะทำอย่างไรดี เพราะว่าเราไม่​มี​​ที่​​ที่​จะเก็บผลของเรา’

¹⁸เขาจึงคิดว่า ‘เราจะทำอย่างนี้ คือจะรื้อยุ้งฉางของเราเสีย และจะสร้างใหม่​ให้​โตขึ้น ​แล​้วเราจะรวบรวมข้าวและสมบั​ติ​ทั้งหมดของเราไว้​ที่นั่น​

¹⁹​แล​้วเราจะว่าแก่​จิ​ตใจของเราว่า “​จิ​ตใจเอ๋ย ​เจ้​ามี​ทรัพย์สมบัติ​มากเก็บไว้พอหลายปี จงอยู่​สบาย​ ​กิน​ ​ดื่ม​ และรื่นเริงเถิด”’

²⁰​แต่​พระเจ้าตรัสแก่เขาว่า ‘​เจ้​าคนโง่ ในคื​นว​ันนี้​ชี​วิตของเจ้าจะต้องเรียกเอาไปจากเจ้า ​แล​้วของซึ่งเจ้าได้รวบรวมไว้นั้นจะเป็นของใครเล่า’

²¹​คนที​่ส่ำสมทรัพย์​สมบัติ​​ไว้​สำหรับตัว และมิ​ได้​​มั่งมี​จำเพาะพระเจ้าก็เป็นเช่นนั้นแหละ”