رومیان 3:6-20

⁶حاشا! در این صورت خدا چگونه عالم راداوری خواهد کرد؟

⁷زیرا اگر به دروغ من، راستی خدا برای جلال او افزون شود، پس چرا برمن نیز چون گناهکار حکم شود؟

⁸و چرا نگوییم، چنانکه بعضی بر ما افترا می‌زنند و گمان می‌برندکه ما چنین می‌گوییم، بدی بکنیم تا نیکویی حاصل شود؟ که قصاص ایشان به انصاف است.

⁹پس چه گوییم؟ آیا برتری داریم؟ نه به هیچ وجه! زیرا پیش ادعا وارد آوردیم که یهود ویونانیان هر دو به گناه گرفتارند.

¹⁰چنانکه مکتوب است که «کسی عادل نیست، یکی هم نی.

¹¹کسی فهیم نیست، کسی طالب خدا نیست.

¹²همه گمراه و جمیع باطل گردیده‌اند. نیکوکاری نیست یکی هم نی.

¹³گلوی ایشان گور گشاده است و به زبانهای خود فریب می‌دهند. زهر مار در زیر لب ایشان است،

¹⁴ودهان ایشان پر از لعنت و تلخی است.

¹⁵پایهای ایشان برای خون ریختن شتابان است.

¹⁶هلاکت و پریشانی در طریقهای ایشان است،

¹⁷و طریق سلامتی را ندانسته‌اند.

¹⁸خدا ترسی درچشمانشان نیست.»

¹⁹الان آگاه هستیم که آنچه شریعت می‌گوید، به اهل شریعت خطاب می‌کند تا هر دهانی بسته شود و تمام عالم زیر قصاص خدا آیند.

²⁰ازآنجا که به اعمال شریعت هیچ بشری در حضوراو عادل شمرده نخواهد شد، چونکه از شریعت دانستن گناه است.