امثال 27:1-12

¹درباره فردا فخر منما، زیرا نمی دانی که روز چه خواهد زایید.

²دیگری تو را بستاید و نه دهان خودت، غریبی و نه لبهای تو.

³سنگ سنگین است و ریگ ثقیل، اما خشم احمق از هر دوی آنها سنگینتر است.

⁴غضب ستم کیش است و خشم سیل، اماکیست که در برابر حسد تواند ایستاد.

⁵تنبیه آشکار از محبت پنهان بهتر است.

⁶جراحات دوست وفادار است، اما بوسه های دشمن افراط است.

⁷شکم سیر از‌شان عسل کراهت دارد، امابرای شکم گرسنه هر تلخی شیرین است.

⁸کسی‌که از مکان خود آواره بشود، مثل گنجشکی است که از آشیانه‌اش آواره گردد.

⁹روغن و عطر دل را شاد می‌کند، همچنان حلاوت دوست از مشورت دل.

¹⁰دوست خود و دوست پدرت را ترک منما، و در روز مصیبت خود به خانه برادرت داخل مشو، زیرا که همسایه نزدیک از برادر دور بهتراست.

¹¹‌ای پسر من حکمت بیاموز و دل مرا شادکن، تا ملامت کنندگان خود را مجاب سازم.

¹²مرد زیرک، بلا را می‌بیند و خویشتن رامخفی می‌سازد، اما جاهلان می‌گذرند و درعقوبت گرفتار می‌شوند.