SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 27:1-12

¹Yarınla övünme, Çünkü ne getireceğini bilemezsin.

²Seni kendi ağzın değil, başkaları övsün, Kendi dudakların değil, yabancı övsün.

³Taş ağırdır, kum bir yüktür, Ama ahmağın kışkırtması ikisinden de ağırdır.

⁴Öfke zalim, hiddet azgındır, Ama kıskançlığa kim dayanabilir?

⁵Açık bir azar, Gizli tutulan sevgiden iyidir.

⁶Düşmanın öpücükleri aldatıcıdır, Ama dostun seni iyiliğin için yaralar.

⁷Tok insanın canı balı bile çekmez, Aç kişiye en acı şey tatlı gelir.

⁸Yuvasından uzak kalan kuş nasılsa, Yurdundan uzak kalan insan da öyledir.

⁹Güzel koku ve buhur canı ferahlatır, Dostun verdiği öğüt insana tatlı gelir.

¹⁰Kendi dostunu da babanın dostunu da bırakma Ve felakete uğradığın gün kardeşinin evine gitme; Yakın komşun uzaktaki kardeşten yeğdir.

¹¹Oğlum, bilgece davran ki yüreğim sevinsin, Beni ayıplayana yanıt vereyim.

¹²İhtiyatlı kişi tehlikeyi görünce saklanır, Bönse öne atılır ve zarar görür.