Чөл-баявандики сәпәр 25:5-12

⁵Шуниң билән Муса Исраилниң сорақчилириға: — Силәр берип һәр бириңлар өзүңларниң Баал-Пеор билән бағлинип кәткән адәмлирини өлтүрүветиңлар, — деди.

⁶Вә Муса пүткүл Исраил җамаити билән җамаәт чедириниң дәрвазиси алдида жиға-зерә қилип туруватқанда, мана Исраиллардин бирәйлән келип уларниң көз алдидила Мидияний бир қизни өз қериндашлириниң йениға елип маңди.

⁷Каһин Һарунниң нәвриси, Әлиазарниң оғли Финиһас буни көрүп, җамаәт ичидин қопти-дә, қолиға нәйзә елип,

⁸һелиқи Исраил адәмниң арқисидин чедирниң ичкиригә кирип, қиз билән иккисиниң қарниға нәйзә тиқивәтти. Исраиллар арисида тарқалған ваба әнә шу чағдила тохтиди.

⁹Шу чағда ваба тегип өлгәнләр җәмий жигирмә төрт миң адәмгә йәткән еди.

¹⁰Андин Пәрвәрдигар Мусаға мундақ деди: —

¹¹— «Каһин Һарунниң нәвриси, Әлиазарниң оғли Финиһас Мени дәп вапасизлиққа болған һәситимни өз һәсити билип, Мениң Исраилларға болған ғәзивимни яндурди. Шуңа гәрчә Мән вапасизлиққа болған һәситимдин ғәзәпләнгән болсамму, Исраилларни йоқитивәтмидим.

¹²Шуңа сән: — «Мана, Мән униңға өз аман-хатирҗәмлик әһдәмни тәқдим қилимән!