1Al la ĥorestro. Kanto-psalmo. Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.
2Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.
3Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.
4La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. Sela.
5Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.
6Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.
7Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. Sela.
8Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.
9Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.
10Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.
11Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;
12Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.
13Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,
14Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.
15Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. Sela.
16Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.
17Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.
18Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;
19Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.
20Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.
