CANTICUM CANTICORUM 6

1

2

3

4

5

6

7

8

¹Sponsa Dilectus meus descendit in hortum suum ad areolam aromatum, ut pascatur in hortis, et lilia colligat.

²Ego dilecto meo, et dilectus meus mihi, qui pascitur inter lilia.

³Sponsus Pulchra es, amica mea; suavis, et decora sicut Jerusalem; terribilis ut castrorum acies ordinata.

⁴Averte oculos tuos a me, quia ipsi me avolare fecerunt. Capilli tui sicut grex caprarum quæ apparuerunt de Galaad.

⁵Dentes tui sicut grex ovium quæ ascenderunt de lavacro: omnes gemellis fœtibus, et sterilis non est in eis.

⁶Sicut cortex mali punici, sic genæ tuæ, absque occultis tuis.

⁷Sexaginta sunt reginæ, et octoginta concubinæ, et adolescentularum non est numerus.

⁸Una est columba mea, perfecta mea, una est matris suæ, electa genetrici suæ. Viderunt eam filiæ, et beatissimam prædicaverunt; reginæ et concubinæ, et laudaverunt eam.

⁹Quæ est ista quæ progreditur quasi aurora consurgens, pulchra ut luna, electa ut sol, terribilis ut castrorum acies ordinata?

¹⁰Sponsa Descendi in hortum nucum, ut viderem poma convallium, et inspicerem si floruisset vinea, et germinassent mala punica.

¹¹Nescivi: anima mea conturbavit me, propter quadrigas Aminadab.

¹²Chorus Revertere, revertere, Sulamitis ! revertere, revertere ut intueamur te.