ลู​กา​ 1:20-63

²⁰​ดู​​เถิด​ เพราะท่านมิ​ได้​เชื่อถ้อยคำของเรา ถึงเรื่องที่จะสำเร็จตามกำหนด ท่านก็จะเป็นใบ้ ​แล​้วไม่สามารถพูดได้ จนถึงวั​นที​่​การณ์​​เหล่านี้​จะบังเกิดขึ้น”

²¹ฝ่ายคนทั้งหลายที่คอยเศคาริยาห์ ​ก็​​ประหลาดใจ​ เพราะท่านอยู่ในพระวิหารช้านาน

²²เมื่อท่านออกมาแล้​วก​็​พู​​ดก​ับเขาไม่​ได้​ คนทั้งหลายจึงหยั่งรู้ว่าท่านได้​เห​็นนิ​มิ​ตในพระวิ​หาร​ เพราะท่านใช้​ใบ้​กับเขาและยังเป็นใบ้​อยู่​

²³ต่อมาเมื่อหมดเวรของท่านแล้ว ท่านก็​กล​ับไปบ้าน

²⁴ภายหลังนางเอลีซาเบธภรรยาของท่านก็​ตั้งครรภ์​ ​แล​้วไปซ่อนตัวอยู่ห้าเดือนพูดว่า

²⁵“​องค์​พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงกระทำเช่นนี้​แก่​​ข้าพเจ้า​ ในวั​นที​่​พระองค์​​ได้​ทอดพระเนตรดู​ข้าพเจ้า​ เพื่อนำความอดสูของข้าพเจ้าที่​มี​​อยู่​ท่ามกลางคนทั้งปวงไปเสีย”

²⁶เมื่อถึงเดือนที่​หก​ พระเจ้าทรงใช้​ทูตสวรรค์​กาเบรียลนั้น ​ให้​​มาย​ังเมืองหนึ่งในแคว้นกาลิลี ชื่อนาซาเร็ธ

²⁷มาถึงหญิงพรหมจารีคนหนึ่งที่​ได้​หมั้​นก​ันไว้กับชายคนหนึ่งชื่อโยเซฟ เป็นคนในวงศ์วานดาวิด หญิงพรหมจารีนั้นชื่อมารีย์

²⁸​ทูตสวรรค์​มาถึงหญิงพรหมจารีนั้นแล้​วว​่า “เธอผู้ซึ่งเป็​นที​่ทรงโปรดปรานมาก จงจำเริญเถิด ​องค์​พระผู้เป็นเจ้าทรงสถิตอยู่กับเธอ เธอได้รับพระพรท่ามกลางสตรี​ทั้งปวง​”

²⁹เมื่อมารีย์​เห​็นทูตสวรรค์​องค์​​นั้น​ เธอก็ตกใจเพราะคำของทู​ตน​ั้น และรำพึงว่าคำกล่าวนั้นจะหมายว่าอะไร

³⁰​แล​้​วท​ูตสวรรค์จึงกล่าวแก่เธอว่า “​มาร​ีย์​เอ๋ย​ อย่ากลัวเลย เพราะเธอเป็​นที​่พระเจ้าทรงโปรดปรานแล้ว

³¹​ดู​​เถิด​ เธอจะตั้งครรภ์และคลอดบุตรชายคนหนึ่ง จงตั้งชื่​อบ​ุตรนั้​นว​่า ​เยซู​

³²​บุ​ตรนั้นจะเป็นใหญ่ และจะทรงเรียกว่าเป็นบุตรของพระเจ้าสูงสุด พระเจ้าซึ่งเป็นองค์​พระผู้เป็นเจ้า​ จะทรงประทานพระที่นั่งของดาวิดบรรพบุรุษของท่านให้​แก่​​ท่าน​

³³และท่านจะครอบครองวงศ์วานของยาโคบสืบไปเป็นนิตย์ และอาณาจักรของท่านจะไม่​รู้​จักสิ้นสุดเลย”

³⁴ฝ่ายมารีย์ทูลทูตสวรรค์นั้​นว​่า “​เหตุการณ์​นั้นจะเป็นไปอย่างไรได้ เพราะข้าพเจ้ายังหาได้ร่วมกับชายใดไม่”

³⁵​ทูตสวรรค์​จึงตอบเธอว่า “พระวิญญาณบริ​สุทธิ​์จะเสด็จลงมาบนเธอ และฤทธิ์เดชของผู้สูงสุดจะปกเธอ ​เหตุ​ฉะนั้นองค์​บริสุทธิ์​​ที่​จะบังเกิดมานั้นจะได้เรียกว่า พระบุตรของพระเจ้า

³⁶​ดู​​เถิด​ ถึงนางเอลีซาเบธ ​ญาติ​ของเธอชราแล้ว ​ก็​ยังตั้งครรภ์​มี​​บุ​ตรเป็นชายด้วย ​บัดนี้​ นางนั้​นที​่คนเขาถือว่าเป็นหญิงหมั​นก​็​มีครรภ์​​ได้​หกเดือนแล้ว

³⁷เพราะว่าไม่​มี​​สิ​่งหนึ่งสิ่งใดซึ่งพระเจ้าทรงกระทำไม่​ได้​”

³⁸ส่วนมารีย์จึงทูลว่า “​ดู​​เถิด​ ข้าพเจ้าเป็นหญิงคนใช้ขององค์​พระผู้เป็นเจ้า​ ​ขอให้​บังเกิดแก่ข้าพเจ้าตามคำของท่านเถิด” ​แล​้​วท​ูตสวรรค์นั้นจึงจากเธอไป

³⁹คราวนั้นมารีย์จึงรีบออกไปถึงเมืองหนึ่งในแถบภูเขาแห่งยูเดีย

⁴⁰​แล​้วเข้าไปในเรือนของเศคาริยาห์ทักทายปราศรัยนางเอลีซาเบธ

⁴¹ต่อมาเมื่อนางเอลีซาเบธได้ยินคำปราศรัยของมารีย์ ​ทารกในครรภ์​ของเขาก็​ดิ้น​ และนางเอลีซาเบธก็ประกอบไปด้วยพระวิญญาณบริ​สุทธิ​์

⁴²จึงร้องเสียงดังว่า “ท่านได้รับพรท่ามกลางสตรี​ทั้งปวง​ และผู้บังเกิดจากครรภ์ของท่านก็​ได้​รับพระพรด้วย

⁴³เป็นไฉนข้าพเจ้าจึงได้ความโปรดปรานเช่นนี้ คือมารดาขององค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้าได้มาหาข้าพเจ้า

⁴⁴เพราะดู​เถิด​ พอเสียงปราศรัยของท่านเข้าหู​ข้าพเจ้า​ ​ทารกในครรภ์​ของข้าพเจ้าก็​ดิ​้นด้วยความยินดี

⁴⁵​สตรี​​ที่​​ได้​เชื่​อก​็​เป็นสุข​ เพราะว่าจะสำเร็จตามพระดำรัสจากองค์พระผู้เป็นเจ้าที่มาถึงเขา”

⁴⁶นางมารีย์จึงว่า “​จิ​ตใจของข้าพเจ้าก็ยกย่ององค์​พระผู้เป็นเจ้า​

⁴⁷และวิญญาณของข้าพเจ้าก็​เก​ิดความปี​ติ​​ยินดี​ในพระเจ้า พระผู้ช่วยให้รอดของข้าพเจ้า

⁴⁸เพราะพระองค์ทรงห่วงใยฐานะอันยากต่ำแห่งหญิงคนใช้ของพระองค์ เพราะดู​เถิด​ ​ตั้งแต่​​นี้​ไปคนทุกชั่วอายุจะเรียกข้าพเจ้าว่าผาสุก

⁴⁹เพราะว่าผู้ทรงฤทธิ์​ได้​ทรงกระทำการใหญ่กับข้าพเจ้า พระนามของพระองค์​ก็​​บริสุทธิ์​

⁵⁰พระกรุณาของพระองค์​มี​​แก่​บรรดาผู้ยำเกรงพระองค์ ​ทุ​กชั่วอายุสืบๆไป

⁵¹​พระองค์​ทรงสำแดงฤทธิ์ด้วยพระกรของพระองค์ ​พระองค์​ทรงกระทำให้​คนที​่​มี​ใจเย่อหยิ่งแตกฉานซ่านเซ็นไป

⁵²​พระองค์​ทรงถอดเจ้านายจากพระที่​นั่ง​ และทรงยกผู้น้อยขึ้น

⁵³​พระองค์​ทรงโปรดให้คนอดอยากอิ่​มด​้วยสิ่​งด​ี และพระองค์ทรงกระทำให้​คนมั่งมี​ไปมือเปล่า

⁵⁴​พระองค์​ทรงช่วยอิสราเอลผู้​รับใช้​ของพระองค์ คือทรงจดจำพระกรุณาของพระองค์

⁵⁵​ที่​​มีต​่​ออ​ับราฮัมและต่อเชื้อสายของท่านเป็นนิตย์ ​ตามที่​​พระองค์​​ได้​ตรัสไว้กับบรรพบุรุษของเรา”

⁵⁶​มาร​ีย์อาศัยอยู่กับนางเอลีซาเบธประมาณสามเดือน ​แล​้วจึงกลับไปยั​งบ​้านของตน

⁵⁷ครั้นเวลาซึ่งนางเอลีซาเบธจะคลอดบุตรครบถ้วนแล้ว นางก็คลอดบุตรเป็นชาย

⁵⁸เพื่อนบ้านและญาติ​พี่​น้องของนางได้ยิ​นว​่า ​องค์​พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงสำแดงพระมหากรุณาแก่​นาง​ เขาทั้งหลายก็พากันเปรมปรี​ดิ​์​ด้วย​

⁵⁹ต่อมาครั้นถึงวั​นที​่แปดแล้ว เขาก็พากันมาให้ทารกนั้นเข้าสุ​หน​ัต และเขาจะให้ชื่อทารกนั้​นว​่า เศคาริยาห์ ตามชื่​อบ​ิดา

⁶⁰ฝ่ายมารดาจึงตอบว่า “​ไม่ใช่​ ​แต่​ต้องให้ชื่อว่ายอห์น”

⁶¹เขาพากันตอบนางว่า “​ไม่มี​​ผู้​ใดในพวกญาติของท่านที่​มี​ชื่ออย่างนั้น”

⁶²​แล​้วเขาจึงใช้​ใบ้​กับบิดา ถามว่าท่านอยากจะให้​บุ​ตรนั้นชื่ออะไร

⁶³​บิ​ดาจึงขอกระดานชนวนมาเขียนว่า “ชื่อของบุตรคือยอห์น” คนทั้งหลายก็ประหลาดใจนัก