Пәнд-несиһәтләр 22:1-29

¹Яхши нам зор байлиққа егә болуштин әвзәл; Қәдир-қиммәт алтун-күмүчтин үстүндур.

²Гадай билән бай бир зиминда яшар; Һәр иккисини яратқан Пәрвәрдигардур.  

³Зерәк киши балайиқазани алдин көрүп қачар; Саддилар алдиға берип зиян тартар.

⁴Өзини төвән тутуп, Пәрвәрдигардин әйминишниң бәрикити — баяшатлиқ, иззәт-һөрмәт вә һаяттур.

⁵Һейлигәрләрниң йолида тикәнләр, қапқанлар ятар; Өз йолиға һези болған киши улардин жирақ болар.

⁶Балиға кичигидә мүҗәзигә қарап дурус тәрбийә бәрсәң, Чоң болғанда у шу йолдин чиқмас.

⁷Байлар мискинләрни башқурур; Қәриздар қәриз егисиниң қулидур.

⁸Наһәқлиқ уруғини чачқанниң алидиған һосули балаю-апәттур; Униң ғәзәп-һәйвиси чүшәр.  

⁹Сехий адәм бәрикәт тапар; Чүнки у мискинләргә өз ненидин бөлүп бәргүчидур.  

¹⁰Һакавурни қоғливәтсәң, җедәл-маҗира бесилар; Келишмәсликләр вә шәрмәндичиликләр түгәр.

¹¹Пак нийәтни қәдирләйдиған кишиниң сөзлири гөзәлдур; Шуңа падишаһ униң билән дост болар.

¹²Пәрвәрдигарниң көзи илим-һәқиқәтни сақлар; У ипласларниң сөзлирини ечип ташлап бекар қилар.

¹³Һорун адәм: «Ташқирида бир шир туриду, Кочиға чиқсам өлтүрүлимән!» — дәйду.

¹⁴Зинахор аялниң ағзи чоңқур бир оридур; Пәрвәрдигар нарази болған киши униңға чүшүп кетәр.

¹⁵Наданлиқ сәбий балиларниң қәлбигә бағлағлиқтур; Бирақ тәрбийә тайиғи буни униңдин жирақ қилар.

¹⁶Мискинләрни езиш билән бай болған, Вә байларға соғат сунидиған киши, Ахири пәқәт йоқсуллуқта қалар.

¹⁷Қулақ сал, саңа ақиланиләрниң сөзлирини үгитәй; Көңүл қоюп билимимни үгәнгин.

¹⁸Уларни қәлбиңдә чиң тутсаң, Улар саңа шерин болар, Ләвлириңдә сәп болуп тәйяр туриду.

¹⁹Чин қәлбиң билән Пәрвәрдигарға тайинишиң үчүн, Бүгүн бу һекмәтлик сөзләрни башқа бирисигә әмәс, Бәлки саңа йәткүздум.

²⁰Униңдин мана оттузни яздим, Буниң ичидә несиһәтләр һәм билим бар.

²¹Булар билән һәқиқәтниң сөзлириниң дәрвәқә һәқиқәт екәнлигини биләләйсән, Вә шундақ қилип сени әвәткүчиләргә һәқиқәтниң сөзлири билән җавап қайтуралайсән.

²²Йоқсулдин булап алма, у кәмбәғәл турса, Аҗиз мөминләрни сорақ орнида бозәк қилма.   

²³Чүнки Пәрвәрдигар уларниң дәвасини көтирәр, Улардин булап алғанлардин булап алар.

²⁴Мүҗәзи иштик адәм билән дост болма, Қәһрлик адәм билән арилашма,

²⁵Болмиса, униң яман йолини үгинип қелип, қилтаққа чүшисән.

²⁶Башқиларға кепил болуп қол бәргүчиләрдин болма, Қәризләрни төләшкә капаләт бәргүчиләрдин болма;

²⁷Сениң қайтуралиғидәк нәрсәң болған болса, Улар орун-көрпилириңни бекардин-бекар астиңдин елип кәтмигән болатти!

²⁸Ата-бовилириң пасилни бәлгүләп бәргән кона чегара ташлирини йөткимә.

²⁹Ишни әстайидил вә чаққан беҗиридиған кишини көргәнмидиң? У пәс адәмләрниң хизмитидә болмас; Падишаһларниң алдида турар.