ЛУКАША 12:6-35

⁶Ці ж ня пяць маленькіх птушак прадаюцца за два асарыі? і ніводная зь іх не забытая ў Бога.

⁷А ў вас і валасы на галаве ўсе палічаны. Дык вось, ня бойцеся: вы даражэйшыя за многіх маленькіх птушак.

⁸Маўляю ж вам: кожнага, хто вызна Мяне перад людзьмі, і Сын Чалавечы вызнае перад анёламі Божымі;

⁹а хто зрачэцца Мяне перад людзьмі, той зрачоны будзе перад анёламі Божымі.

¹⁰І кожнаму, хто скажа слова на Сына Чалавечага, даравана будзе; а хто скажа блюзьнерства на Духа Сьвятога, таму не даруецца.

¹¹А як прывядуць вас у сынагогі, да начальстваў і ўладаў, ня турбуйцеся, як ці што адказваць, альбо што казаць;

¹²бо Сьвяты Дух навучыць вас у тую самую хвіліну, што трэба казаць.

¹³Нехта зь людзей сказаў Яму: Настаўнік! скажы брату майму, каб ён падзяліў са мной спадчыну,

¹⁴А Ён сказаў чалавеку таму: хто паставіў Мяне судзіць альбо дзяліць вас?

¹⁵Пры гэтым сказаў ім: глядзеце, сьцеражэцеся любазьдзірства, бо жыцьцё чалавека не залежыць ад лішку ў яго маёмасьці.

¹⁶І сказаў ім прытчу: у аднаго багатага чалавека добра ўрадзіла поле;

¹⁷і ён разважаў сам з сабою: што мне рабіць? няма куды мне сабраць плады мае.

¹⁸І сказаў: вось што зраблю: паламаю засекі мае і збудую большыя, і зьбяру туды ўсё збожжа маё і ўсё дабро маё.

¹⁹І скажу душы маёй: душа! шмат дабра ляжыць у табе на многія гады: пакайся, еж, пі, весяліся.

²⁰Але Бог сказаў яму: неразумны! гэтае ж ночы душу тваю забяруць у цябе; каму ж дастанецца тое, што ты назапасіў?

²¹Так бывае з тым, хто зьбірае скарбы сабе, а не ад Бога багацее.

²²І сказаў вучням Сваім: таму кажу вам: ня турбуйцеся дзеля душы вашае, што вам есьці, ні для цела, у што апрануцца:

²³душа большая за ежу, і цела - за вопратку.

²⁴Паглядзеце на крумкачоў: яны ня сеюць, ні жнуць; няма ў іх ні сховішчаў, ні засекаў, і Бог корміць іх; наколькі ж бо вы лепшыя за птушак?

²⁵Ды і хто з вас, турбуючыся, можа дадаць сабе росту хоць на адзін локаць?

²⁶Дык вось, калі і найменшага зрабіць ня можаце, чаго ж турбуецеся за астатняе?

²⁷Паглядзеце на лілеі, як яны растуць: не працуюць, ні прадуць; але кажу вам што і Саламон ва ўсёй славе сваёй не апранаўся так, як кожная зь іх.

²⁸А калі траву польную, якая сёньня ёсьць, а заўтра будзе кінута ў печ, Бог так апранае, дык наколькі ж болей вас, малаверы.

²⁹Дык вось, ня шукайце, што вам есьці, альбо што піць, і ня турбуйцеся,

³⁰бо ўсяго гэтага шукаюць людзі сьвету гэтага; а ваш Айцец ведае, што вы маеце патрэбу ў гэтым;

³¹а найболей шукайце Царства Божага, і гэта ўсё дадасца вам.

³²Ня бойся, малы статак! бо Айцец ваш меў добрую ласку даць вам Царства.

³³Прадавайце маёнткі вашыя і давайце міласьціну. Рыхтуйце сабе ўмясьцілішчы нелядашчыя, скарб нявычэрпны на нябёсах, куды злодзей не набліжаецца, і дзе моль не зьядае:

³⁴бо, дзе скарб ваш, там і сэрца вашае будзе.

³⁵Хай будзе паясьніца вашая аперазаная, і сьвяцільні гараць;